A study of Mathematical Problem-solving Ability Using Problem-Based Learning of Grade 7th students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research purposese were to study the mathematical problem-solving ability of Grade 7th students on the topics of decimals and fractions by using problem-based learning compared to the 70% criterion. The sample consists of 40 Grade 7th students from Sarakhampittayakhom School, Mueang Maha Sarakham District, Maha Sarakham Province, during the first semester of the 2023 academic year. The research tools were: 1) 10 problem-based learning lesson plans and 2) a subjective test on mathematical problem-solving with 25 questions on decimals and fractions. The statistics used percentage, mean, and standard deviation.
The research result revealed that the students' mathematical problem-solving ability in the first test earned mean score of 3.95. The most of 24 of 40 students, demonstrated a level 4 problem-solving ability, accounting for 60.00%. Following this, 9 students (22.50%) had a level 3 problem-solving ability, and 7 students (17.50%) achieved level 5. There was not any student fell into the level 0-2 categories, representing 0.00%. In the second test, their mean score increased to 4.03. The majority of students, 23 out of 40, showed a level 4 problem-solving ability, representing 57.50%. 9 students (22.50%) had a level 5 problem-solving ability, while 8 students (20.00%) were at level 3. Again, no students were at levels 0-2, accounting for 0.00%. In the third test, their mean score slightly increased to 4.05. The 24 of 40 students, maintained a level 4 problem-solving ability, accounting for 60.00%. 9 students (22.50%) reached level 5, and 7 students (17.50%) were at level 3. There was not any student at levels 0-2, representing 0.00%. Among the high-achieving students, 10 students (71.43%) achieved level 5 problem-solving ability.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อกำหนดเบื้องต้นที่ผู้นิพนธ์(ผู้ส่งบทความ) ควรทราบ
1. ผู้นิพนธ์ที่ประสงค์จะลงตีพิมพ์บทความกับวารสาร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นไป ให้ใช้รูปแบบใหม่ (Template 2563) โดยสามารถดูตัวอย่างได้ที่เมนู GUIDELINES
2. จะตีพิมพ์และเผยแพร่ได้ ต้องผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review)
3. การประเมินบทความโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) เป็นแบบ Double Blind
4. การอ้างอิงบทความใช้หลักเกณฑ์ APA (American Psychological Association) คลิก
5. บทความถูกปฏิเสธการตีพิมพ์ ไม่ผ่านการประเมิน ผู้นิพนธ์ขอยกเลิกเองหรือชำระเงินก่อนได้รับการอนุมัติ ทางวารสารไม่มีนโยบายการคืนเงิน
References
ขวัญหทัย พิกุลทอง. (2561). การพัฒนากระบวนการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์. [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ทิศนา แขมมณี. (2559). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 20). สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรีชา เนาว์เย็นผล. (2544). กิจกรรมการเรียนการสอนคณิตศาสตร์โดยใช้การแก้ปัญหาปลายเปิดสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
พงศกร วังศิลา, วนินทร สุภาพ และ จักรกฤษ กลิ่นเอี่ยม. (2563). การศึกษาการใช้แบบจําลองทางคณิตศาสตร์ที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์เรื่องเรขาคณิตวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22(3), 150-163.
วสันต์ แสนชมภู, อาทิตย์ อาจหาญ และ รัตติกาล สารกอง. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้คณิตศาสตร์ตามแนวคิดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (PBL) เรื่อง การแก้โจทย์ปัญหาเศษส่วนสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 16(1), 121-130.
วีรพล เทพบรรหาร. (2560). ผลการใช้ตัวแทนทางความคิดและตัวแบบเชิงคณิตศาสตร์ร่วมกับแนวคิดการสอนแนะให้รู้คิดที่มีต่อความสามารถในการให้เหตุผลและความสามารถในการเชื่อมโยงความรู้ทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/1257
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2558). คู่มือวัดผลประเมินผลคณิตศาสตร์. คุรุสภา.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ทักษะ / กระบวนการทางคณิตศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). ส.เจริญการพิมพ์.
สุกัญญา จันหุณีย์, กุสุมา ใจสบาย และ กิตติศักดิ์ ใจอ่อน. (2566). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้วิธีการแบบเปิด. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 11(7), 2634-2647.
สิรินดา ครุธคำ และ ฐิติวรดา พลเยี่ยม. (2565). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง อัตราส่วน สัดส่วน และร้อยละ โดยการใช้ปัญหาเป็นฐานร่วมกับสื่อประสมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 16(2), 99-113.
อัมพร ม้าคนอง. (2557). คณิตศาสตร์สําหรับครูมัธยม. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Delisle, R. (1997). How to Use Problem-Based Learning in Classroom. Alexandria, Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development.
Widyatiningtyas, R., Kusumah, Y. S., Sumarmo, U., & Sabandar, J. (2015). The Impact of Problem-Based Learning Approach to Senior High School Students’ Mathematics Critical Thinking Ability. Indonesian Mathematical Society Journal on Mathematics Education, 6(2), 30-38.