Borwon Power and Buddhist Principles Practice in Learning Center for Buddhist Tourism Management

Authors

  • Phrakhru Sutadhambhani Mahachulalongkornrajavidyalaya University Khonkaen Campus, Thailand
  • Prachitr Mahahing Mahachulalongkornrajviddhayalaya university Khonkean Campus
  • Sunthon Saikham Mahachulalongkornrajviddhayalaya university Khonkean Campus

Keywords:

Borwon Power, Buddhist Tourism, Buddhist Dhamma.

Abstract

               The tourist learning center was established throughout the country many years ago to concentrate on variety of locations and cultural as well as religious places  which process factors that can attract and support the tourism. The most important  power to enhance management planning and coordinating the activities and various project  into action in order to promote the tourism to become the sharing continuing  the tradition, culture and knowledge transferring, network expansion recognition and outreach by public relations information accurately, The management process by three power called BORWON (BAN, WAT and SCHOOL) by sticking  to Buddhist Dhamma as the key pillars to guarantee the success of the management of the learning center for Buddhist tourist management.      

References

กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม. (2561). กระบวนการดำเนินงานชุมชนคุณธรรมขับเคลื่อนด้วยพลังบวรประจำปี 2561. กรุงเทพฯ: กระทรวงวัฒนธรรม.

กระทรวงวัฒนธรรม. (2562). แนวทางการสร้างความเข้มแข็งของ “บวร” เพื่อความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน ของชุมชน คุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: กระทรวงวัฒนธรรม,

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2558). ศูนย์การเรียนรู้ด้านการท่องเที่ยว (Tourism Learning Center) : TAT Review 2558-2560. สืบค้นเมื่อ 19 กันยายน 2563. จาก http://www.etatjournal.com /web/ menu-read-tat/menu-2015/menu-42015/681-42015-tourism-learning-center.

ฐิรชญา มณีเนตร. (2551). การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. เอกสารประกอบการสอนวิชาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

นิคม จารุมณี. (2536). การท่องเที่ยวและการจัดการอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2543). การพัฒนาที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สหธรรมิก.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระวิสุทธิ์ ฐิตวิสุทฺโธ และคณะ, (2549). การพัฒนาศักยภาพการบริหารจัดการท่องเที่ยวเพื่อการส่งเสริมสร้างจิตสำนึกสาธารณในจังหวัดเชียงใหม่. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ภัทร์สุภา ลีลานภาพรรณ์. (2551). การท่องเที่ยวเชิงพุทธ : ศึกษาเฉพาะกรณีแหล่งวัฒนธรรมในกรุงเทพมหานคร. นครปฐม : มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วินิจ วีรยางกูร. (2532). การจัดการอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. ม.ป.ท.

เสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2536). ข้อมูลเพิ่มเติมจากวาระสุดท้ายของพระพุทธเจ้า. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ธรรมสภา.

Downloads

Published

2021-01-31

How to Cite

Phrakhru Sutadhambhani, Mahahing, P. ., & Saikham, S. . (2021). Borwon Power and Buddhist Principles Practice in Learning Center for Buddhist Tourism Management. Journal of Buddhist Education and Research (Online), 6(2), 383–396. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jber/article/view/245843

Issue

Section

Academic Article