THE TEACHING PACKAGED DEVELOPMENT ON COEXISTENCE IN SOCIETY ACCORDING TO THE FOUR BRAHMAVIHĀRA DHAMMAS BY USING THE CREATIVE CAI MODEL FOR THE SECOND YEAR LOWER SECONDARY SCHOOL STUDENTS IN YANG TALAT WITTAYAKARN SCHOOL, KALASIN PROVINCE

Authors

  • Rungnapha Yondan Mahachulalongkornrajavidyalaya University, Khonkaen Campus, Thailand
  • Paryoon Saengsai Mahachulalongkornrajavidyalaya University, Khonkaen Campus, Thailand

Keywords:

The Teaching Packaged Development, The Four Brahmavihāra Dhammas, The Creative CAI Model

Abstract

The objectives of this research were: 1) to study the teaching packaged development; 2) to compare the learning achievement of before and after using the teaching packaged on coexistence in society according to the Four Brahmavihāra Dhammas by using the creative CAI model of the second year lower secondary school students in Yang Talat Wittayakarn School, Kalasin province. 3) to assess satisfaction of the second year lower secondary school students in Yang Talat Wittayakarn school Kalasin Province. It is R&D research The samples of this study included 36 second-year lower secondary school students in Yang Talat Wittayakarn School. The tools used in this research were a teaching packaged, a learning achievement test, and a behavioral assessment form. The statistics used in data analysis were: Frequency, Percentage, Mean, Standard Deviation, and t-test.

The research results were as follows:

1) The teaching packaged development on coexistence in society according to the Four Brahmavihāra Dhammas using the creative CAI model for second-year lower secondary school students in Yang Talat Wittayakarn School, Kalasin Province was rated at a moderate level. Based on the testing after the course, students could answer the Dhamma test well.

2) Based on comparing students' learning achievement before and after using the teaching packaged on coexistence in society according to the Four Brahmavihāra Dhammas by using the creative CAI model, the post-test score of the students was higher than the pre-test score with the statistical significance level of 0.05.

3) The satisfaction of second year lower secondary school students towards the teaching package that the overall, It was at a good level, when considering each aspect, it was found that The mean was at a good level. The aspect with the form/topics of the activities were appropriate and the aspect with the lowest average was the aspect of organizing public relations activities.  

References

คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). แนวทางการจัดการเรียนรู้ ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

ทิศนา แขมมณี. (2547). ศาสตรการสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

พระครูสุวรรณวชิรวงศ์ (ทองดี วชิรวํโส). (2561). การประยุกต์หลักอิทธิบาท 4 ใช้ในการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1-3 โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา วัดศรีสุธาทิพย์ อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระจักร จกฺกวโร (เหมือนปืน). (2561). การจัดการเรียนรู้ตามหลักพรหมวิหาร 4 กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ระดับมัธยมศึกษาตอนปลายสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 25. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาบรรจง ติสรโณ (ศรีสุข). (2560). ศึกษาการประยุกต์ใช้หลักพรหมวิหาร 4 ในการจัดการเรียนการสอนของโรงเรียนปริยัติคุณรสวิทยา อำเภอเมืองสุรินทร์ จังหวัดสุรินทร์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสุนทร ธมฺมโยธี (ตะวันคำ). (2559). การบริหารสถานศึกษาตามหลักอิทธิบาท 4 ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน อำเภอเมือง สังกัดสานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 1. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระอธิการมาวิน จนฺทธมฺโม (อ้วนจี). (2561). การพัฒนาชุดการสอนสาระการเรียนรู้สังคมศึกษาศาสนาและวัฒนธรรมโดย ใช้พุทธวิธีการสอน เรื่อง เบญจศีลเบญจธรรม นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านผึ้งวิทยาคม จังหวัดนครพนม. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วีณา ประชากูล และประสาท เนืองเฉลิม. (2554). รูปแบบการเรียนการสอน. พิมพครั้งที่ 2. มหาสารคาม: สำนักพิมพมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

Downloads

Published

2022-08-31

How to Cite

Yondan, R. ., & Saengsai, P. (2022). THE TEACHING PACKAGED DEVELOPMENT ON COEXISTENCE IN SOCIETY ACCORDING TO THE FOUR BRAHMAVIHĀRA DHAMMAS BY USING THE CREATIVE CAI MODEL FOR THE SECOND YEAR LOWER SECONDARY SCHOOL STUDENTS IN YANG TALAT WITTAYAKARN SCHOOL, KALASIN PROVINCE. Journal of Buddhist Education and Research (JBER), 8(2), 256–266. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jber/article/view/261563

Issue

Section

Research Article