Buddhist Paths in Tipitaka 1

Abstract

พรหมชาลสูตร (ว่าด้วยข่ายแห่งพระสัพพัญญุตญาณ) เป็นพระสูตรที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสปรารภสุปปิยปริพาชกกับพรหมทัตมาณพเรื่องชมและติ สามัญญผลสูตร เป็นพระสูตรที่ว่าด้วยประโยชน์แห่งการบวช คือ ประโยชน์ที่จะได้จากการดำรงเพศเป็นสมณะ 3 ระดับ อัมพัฏฐสูตร (ว่าด้วยชายหนุ่มชื่ออัมพัฏฐะ) สมัยหนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้า เสด็จจาริกไปในโกศลชนบท พร้อมด้วยภิกษุหมู่ใหญ่ บรรลุถึงพราหมณคามแห่งชาวโกศล ชื่ออิจฉานังคละ โสณทัณฑสูตร (คุณสมบัติของพราหมณ์) พระสูตรนี้เป็นการซักถามปัญหาระหว่างพระพุทธเจ้ากับโสณทัณฑพราหมณ์ว่า ผู้ประกอบด้วยคุณสมบัติอย่างไรบ้างผู้คนจึงเรียกเป็นพราหมณ์ กูฏทันตสูตร (ว่าด้วยเศรษฐศาสตร์การเมือง) พระพุทธเจ้าทรงเสด็จจาริกไปแคว้นมคธ พร้อมภิกษุ 500 รูป พระองค์เสด็จถึงหมู่บ้านขาณุมัต มหาลิสูตร (คุณวิเศษที่เห็นเป็นส่วน ๆ) มหาลิเข้ามาบวชเพื่อต้องการความเป็นทิพย์ ตรัสว่ามีธรรมอื่นที่ดีกว่าปราณีตกว่า ชาลิยสูตร (ว่าด้วยชีวะกับสรีระ) พระผู้มีพระภาคประทับ ณ โฆษิตาราม กรุงโกสัมพี นักบวช 2 คน คือ มัณฑิยปริพพาชกกับชาลิยะ มหาสีหนาทสูตร (ว่าด้วยการบริหารจัดองค์กร) พระพุทธเจ้าทรงประทับ ณ ราวป่าด้านทิศตะวันตกภายนอกพระนคร โอรสของเจ้าลิจฉวีนามว่าสุนักขัตตะลาสิกขาจากพระธรรมวินัย โปฏฐปาทสูตร (อัตตภาพ 3) พระสูตรที่โปฏฐปาทปริพาชก ทูลถามเรื่องอภิสัญญานิโรธ การดับสัญญาชั้นสูง สุภสูตร (ธรรมที่ทรงให้ประชาชนสมาทาน) พระอานนท์แสดงธรรมแก่สุภมาณพโตเทยยบุตรถึงธรรม เกวัฏฏสูตร (ปาฏิหาริย์ที่จักทรงแสดง) ทรงตรัสแก่เกวัฏฏบุตรคหบดีขณะประทับอยู่ในสวนมะม่วงของปาวาริกเศรษฐี โลหิจจสูตร (ความโลภอันชั่วร้าย) พระผู้มีพระภาคเสด็จจาริกไปในแคว้นโกศล พร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ ซึ่งพระเจ้าปเสนทิโกศลพระราชทานให้โลหิจจพราหมณ์ครอบครอง เตวิชชสูตร (ทางและไม่ใช่ทาง) ปรารภวาเสฏฐะและภารทวาชมาณพได้สนทนากันถึงเรื่องทางและไม่ใช่ทาง