กลวิธีการพาดหัวข่าว COVID-19 ในไทยรัฐออนไลน์และมติชนออนไลน์
คำสำคัญ:
ข่าว, หนังสือพิมพ์ออนไลน์, กลวิธีการพาดหัวข่าว, การใช้ภาษานำเสนอข่าวบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีการพาดหัวข่าว COVID-19 ในไทยรัฐออนไลน์และมติชนออนไลน์ โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือ ข่าว COVID-19 จำนวน 160 ข่าว ในไทยรัฐออนไลน์และมติชนออนไลน์ ช่วง 1 กุมภาพันธ์ ถึง 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ .แบบบันทึกข้อมูล ผลการศึกษาพบว่า ทั้งไทยรัฐออนไลน์และมติชนออนไลน์ มีการพาดหัวข่าวทั้งหมด 13 ลักษณะและพบจำนวนคำที่ใช้ ดังนี้ ไทยรัฐออนไลน์ พบการใช้คำสแลง 32 คำ, การอ้างอิงคำพูด 29 คำ, การเรียกชื่อคนดัง/ชื่อจริง-เล่น/สมญานาม 30 คำ, การใช้อักษรย่อ 23 คำ, การเรียกอาชีพ 12 คำ, การเรียกชื่อหน่วยงาน 16 คำ, การใช้ทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ 41 คำ, การใช้คำรุนแรง 5 คำ, การใช้คำเร้าอารมณ์ 25 คำ, การใช้เครื่องหมายเพื่อเร้าอารมณ์หรือเรียกความสนใจ 15 คำ, การระบุคำสำคัญ 56 คำ, การใช้สุภาษิต/วลี/สำนวน 64 คำ และการอ้างอิงตัวเลข 60 คำ มติชนออนไลน์ พบการใช้คำสแลง 26 คำ, การอ้างอิงคำพูด 40 คำ, การเรียกชื่อคนดัง/ชื่อจริง-เล่น/สมญานาม 28 คำ, การใช้อักษรย่อ 25 คำ, การเรียกอาชีพ 16 คำ, การเรียกชื่อหน่วยงาน 36 คำ, การใช้ทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ 38 คำ, การใช้คำรุนแรง 4 คำ, การใช้คำเร้าอารมณ์ 28 คำ, การใช้เครื่องหมายเพื่อเร้าอารมณ์หรือเรียกความสนใจ 16 คำ, การระบุคำสำคัญ 48 คำ, การใช้สุภาษิต/วลี/สำนวน 60 คำ และการอ้างอิงตัวเลข 60 คำ
เอกสารอ้างอิง
กัชลิกา ตรีกลางดอน และศิริพร ปัญญาเมธีกุล. กลวิธีทางภาษาที่หนังสือพิมพ์ไทยใช้ในการนำเสนอกลุ่มชาติพันธุ์โรฮีนจา. วารสารวรรณวิทัศน์, 17, 162-187.
กรมควบคุมโรค. (2562). โรคติดต่อเชื้อไวรัสโคโรนา 2019(COVID-19). https://ddc.moph.go.th/viralpneumonia/index.php.
กาญจนา ต้นโพธิ์. (2563). การศึกษาวิเคราะห์กลวิธีการใช้ภาษาและกลวิธีการนำเสนอเนื้อหา ในเฟซบุ๊กแฟนเพจยอดนิยมของไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 39(1), 1-14.
จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ และบาหยัน อิ่มสำราญ. (2550). ภาษากับการสื่อสาร (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: พี.เพรส.
จันทนา ทองประยูร. (2551). ความคิดเห็นเชิงวิพากษ์ต่ออนาคตของหนังสือพิมพ์ออนไลน์ในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิดำรงชัยธรรม.
ฉอ้าน วุฑฒิกรรมรักษา. (2536). หลักการรายงานข่าว. กรุงเทพฯ: ประกายพรึก.
ฌานิศ วงศ์สุวรรณ. (2560). การศึกษาวัจนลีลาในบทบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ. วารสารศิลปศาสตร์ มทร.ธัญบุรี, 1(1), 1-26.
ถาวร บุญปวัฒน์. (2538). หลักการหนังสือพิมพ์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มติชน.
ชนิดา รอดอยู่. (2563). ข่าวในยุคสื่อดิจิทัล. วารสารปาริชาติ, 33(2), 17-33.
ชัยวัฒน์ ไชยสุข. (2558). กลวิธีการใช้และภาพสะท้อนสังคมในวรรณกรรมบันเทิงคดีของมกุฏ อรฤดี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เทียนทิพย์ เดียวกี่. (2559). จริยธรรมและจรรยาบรรณสื่อในการนำข่าวยุคดิจิตอล. วารสารการสื่อสารและการจัดการนิด้า, 2(2), 125–143.
ธีร์วรา แสงอินทร์. (2562). กลวิธีการใช้ภาษาพาดหัวข่าวออนไลน์. วารสารอักษรศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปกร, 41(2), 170-186.
นันทวัฒน์ เนตรเจริญ. (2560). กลวิธีทางภาษาในพาดหัวข่าวเพื่อชวนให้อ่านของข่าวออนไลน์. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(4), 237-263.
พัชราภา เอื้ออมรวนิช. (2561). สื่อสังคมออนไลน์ แห่งข่าวยุคดิจิตัล. วารสารอิเล็กทรอนิกส์การเรียนรู้ทางไกลเชิงนวัตกรรม, 9(2), 1-9.
แพทย์โรคติดเชื้อและระบาดวิทยา. (2563). ความรู้พื้นฐาน COVID-19. https://www.phoubon.in.th.
ภาคภูมิ หรรนภา. (2555). การเขียนข่าวเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อินทนิล.
แม้น ทองวิจิตต์. (2563). ความคิดเห็นของประชาชนต่อการป้องกันและรักษาโรคติดเชื้อโควิด-19 ตามหลักอริยสัจ 4. วารสารศิลปะการจัดการ มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขต สิรินธรราชวิทยาลัย, 4(3), 521-536.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถานพ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
สุพรรษา ภักตรนิกร. (2562). กลวิธีการใช้ภาษาเพื่อสื่ออุดมการณ์การเมืองในการ์ตูนตลกรายสัปดาห์. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(1), 91-112.
อวยพร พานิช. (2553). ภาษาและหลักการเขียนเพื่อการสื่อสาร (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
TRUEHITS. (2563). สถิติเว็บไซต์. https://truehits.net.
Palau-Sampio, D. (2015). The use of emotive language in headlines. Journalism Studies, 16(2), 239–255.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Journal of Buddhist Education and Research (JBER)
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
