ภาษากับอุดมการณ์ในหนังสืออ่านเสริมค่านิยมหลัก ของคนไทย 12 ประการ
คำสำคัญ:
ค่านิยมหลัก, หนังสืออ่านเสริม, อุดมการณ์บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาอุดมการณ์ที่ปรากฏในหนังสืออ่านเสริมค่านิยมหลัก 12 ประการ ผลการศึกษาพบว่า หนังสืออ่านเสริมค่านิยมหลัก 12 ประการ อุดมการณ์ที่ปรากฏ ประกอบด้วย อุดมการณ์การใช้คำศัพท์ อุดมการณ์การใช้โครงสร้างประโยคแสดงเหตุผล อุดมการณ์ในการใช้มูลบท อุดมการณ์ในการใช้อุปลักษณ์ อุดมการณ์ในการกล่าวอ้าง และอุดมการณ์ในการใช้คำถามวาทศิลป์ เป็นกลวิธีถูกนำเสนอในลักษณะ ที่เป็นความคิดหรือเป็นคำพูดของตัวละครเรื่องเล่าค่านิยมหลัก 12 ประการ ชุดความคิดที่สำนักพิมพ์ได้ถ่ายทอดผ่านตัวบทเรื่องเล่าเหล่านี้ส่วนหนึ่งเป็นการผลิตซ้ำความคิดเดิมในสังคมไทยทำให้เกิดการยอมรับสถานภาพและบทบาทของตนเองว่ามีความแตกต่างภายใต้ความสัมพันธ์แบบเด็ก ผู้ใหญ่ ผู้ชาย ผู้หญิง รวมถึง พระมหากษัตริย์ รัฐบาล ประชาชนเพื่อปลูกฝังอุดมการณ์ รัฐซึ่งเป็นชุดความคิดในการปฏิบัติอันเป็นการช่วยให้รัฐและผู้มีอำนาจสามารถปกครองได้อย่างราบรื่น
เอกสารอ้างอิง
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2551). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้สำหรับเด็กปฐมวัย. กรุงเทพฯ:
เบรน-เบส บุ๊คส์.
ณรงค์ เส็งประชา. (2539). พื้นฐานวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์.
ทัศนีย์ ทองสว่าง. (2537). สังคมไทย. กรุงเทพ: โอเดียนสโตร์.
รัฐพงศ์ บุญญานุวัตร . (2552). การมีส่วนร่วมในการพัฒนาชุมชนของประชาชนเขตดุสิต กรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ลักษณ์วรรณ พิมพ์สวัสดิ์. (2559). การศึกษาสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมต่อการนำค่านิยมหลัก 12 ประการไปประยุกต์ใช้. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
สตีเว่น ลุคส์. (2541). การิทัตผจญภัย : นิยายปรัชญาการเมือง. แปลโดย เกษียร เตชะพีระ. กรุงเทพฯ: คบไฟ.
สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม. (2549). ค่านิยมและสภาพแวดล้อมที่พึงประสงค์ของสังคมไทย ในสายตาเยาวชน. กรุงเทพฯ: ครุสภา.
Fairclough.N,. (1995). Critical discourse analysis: the critical study of language. London: Longman.
Siraporn Thitathan. (1989). Different Family Roles, Different Interpretations of Thai Folktales. Asian Folklore Studies XIVIII.

