แนวทางการใช้กิจกรรมเพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมแก่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนกัลยาณวัตร จังหวัดขอนแก่น

ผู้แต่ง

  • พระไพศาล จนฺทธมฺโม (วงศ์ภูงา)
  • พระโสภณพัฒนบัณฑิต
  • พระครูสุธีคัมภีรญาณ

คำสำคัญ:

แนวทางการใช้กิจกรรม, ส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม

บทคัดย่อ

                การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1)ศึกษาหลักพุทธธรรมในการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม 2)ศึกษาการใช้กิจกรรมเพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายโรงเรียนกัลยาณวัตร จังหวัดขอนแก่น 3)เสนอแนวทางการใช้กิจกรรมส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมแก่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายโรงเรียนกัลยาณวัตร จังหวัดขอนแก่น การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ
               ผลการวิจัยพบว่า
               หลักพุทธธรรม ได้แก่ อิทธิบาท 4, ภาวนา 4, สังคหวัตถุ 4, เบญจศีล เบญจธรรม สมารถนำมาปรับใช้ได้อย่างเหมาะสม ทำให้นักเรียนมีการรู้จักแบ่งปัน การรู้จักพูดดี มีความประพฤติเสมอต้นเสมอปลาย มีระเบียบวินัย มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีความประหยัด มีความซื่อสัตย์สุจริต รู้จักการไหว้พระ ครูอาจารย์ เคารพบิดา มารดา มีสมาธิมากขึ้น มีความซื่อ สัตย์ต่อตนเอง พูดจาไพเราะ พูดคำสัตย์จริง รู้จักตอบแทนผู้มีพระคุณ มีความรู้ความเข้าใจในหลักพุทธธรรมที่ใช้อบรม และสามารถนำหลักพุทธธรรมที่เกี่ยวข้องไปใช้ในการดำเนินชีวิตได้อย่างเหมาะสม ความเป็นคนมีศีลสม่ำเสมอ และปราศจากการเบียดเบียนทำร้ายกัน กิจกรรมส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม ทำให้นักเรียนพัฒนาในด้านจิตใจให้มีความมั่นคง มีความเข้มแข็งมีสุขภาพจิตที่ดี
                การใช้กิจกรรมส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมแก่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายโรง เรียนกัลยาณวัตร จังหวัดขอนแก่น โดยใช้กิจกรรมต่าง ๆ คือ กิจกรรมค่ายพุทธบุตร, กิจกรรมสวดมนต์ ทำสมาธิ แผ่เมตตา, กิจกรรมทำบุญตักบาตร, กิจกรรมเวียนเทียนในวันสำคัญทางศาสนา จากการได้มีส่วนร่วมในกิจกรรม ทำให้นักเรียนได้นำหลักพุทธธรรม ซึ่งเป็นคุณงามความดีที่แสดงออกทางด้านกาย วาจา ใจ ได้นำไปปรับใช้กับการดำเนินชีวิต ในการเรียน ในการทำงานได้อย่างดี รู้จักการให้ และการเสียสละเวลา การเสียสละสิ่งของ รู้จักการให้ทาน มีความอ่อนน้อมถ่อมตนต่อพระสงฆ์ พ่อ แม่ และครูอาจารย์ มีความรับผิดชอบมากขึ้น พฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี การนำหลักพุทธธรรมมาปรับใช้ควบคู่ไปกับการศึกษาในส่วนอื่น ๆ ทำให้สอดคล้องกับการใช้ชีวิตในสังคมในปัจจุบัน การสอดแทรกคุณธรรมจริย ธรรมในกิจกรรมการเรียนการสอนอยู่เสมอ ทำให้นักเรียนนักได้ประพฤติตนตามหลักพุทธธรรม จึงกล่าวได้ว่าคุณธรรมจริยธรรมมีความสำคัญต่อการพัฒนาเยาชน พลเมืองของประเทศให้มีคุณภาพ สถานศึกษาทุกแห่งจึงมีหน้าที่จะต้องปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมให้กับเยาวชนของชาติ ให้มีความประพฤติดี ประพฤติตนอย่างเหมาะสมเป็นพลเมืองที่ดีของชาติต่อไป

เอกสารอ้างอิง

กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

กษมา วรวรรณ. (2542). แนวคิดและทฤษฎีการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมที่เน้นความมีวินัยและประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ.

ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2544). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรมการวิจัยและการพัฒนาบุคคล. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: บัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

บรรจง ชูสกุลชาติ. (2531). เป้าหมายหลักและกลยุทธ์ในการบริหารการศึกษายุคใหม่. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Jean Piaget. (1997). the Moral Judgment of the Child. London: Routledge & Kegan Paul Ltd.

Maslow Abraham. (1987). Motivation and Personnality. New York: Harper and Row Publishers.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

(วงศ์ภูงา) พ. จ. ., พระโสภณพัฒนบัณฑิต, & พระครูสุธีคัมภีรญาณ. (2020). แนวทางการใช้กิจกรรมเพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมแก่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา โรงเรียนกัลยาณวัตร จังหวัดขอนแก่น. Journal of Buddhist Education and Research (JBER), 6(1), 132–147. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jber/article/view/243030

ฉบับ

ประเภทบทความ

Research Article