แนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อป้องกันการติดสุรา ของประชาชนในตำบลผาสุก อำเภอวังสามหมอ จังหวัดอุดรธานี

ผู้แต่ง

  • พระธนวัฒน์ อภินนฺโท (ช่วยศิริ) มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • พระครูสุธีคัมภีรญาณ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • โสวิทย์ บำรุงภักดิ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น

คำสำคัญ:

แนวทาง, หลักพุทธธรรม, การติดสุรา

บทคัดย่อ

           การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพทั่วไปของประชาชนในตำบลผาสุก 2) ศึกษาหลักพุทธธรรมเพื่อป้องกันการติดสุราของประชาชนในตำบลผาสุก และ 3) เสนอแนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมสำหรับป้องกันการติดสุราของประชาชนในตำบลผาสุก อำเภอวังสามหมอ จังหวัดอุดรธานี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ วิเคราะห์เอกสาร และสัมภาษณ์กลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 25 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลภาคสนามด้วยวิธีการเชิงพรรณนา

           ผลการวิจัยพบว่า

  1. สภาพทั่วไปพบว่าประชาชนที่ติดสุรานั้น เวลามีงานบุญที่วัดหรือบ้าน จะพบผู้ติดสุราแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมต่างๆ เช่น ส่งเสียงดัง เอะอะรบกวนคนอื่น ท้าตีท้าต่อย ตลอดจนสร้างความรำคาญแก่ผู้ร่วมงาน ปัญหาดังกล่าวนับวันยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น
  2. หลักพุทธธรรมที่ใช้แก้ปัญหา ได้แก่ เบญจศีล ข้อ 5 และเบญจธรรมข้อ 5, อบายมุข 4 และ 6, อริยสัจ 4 และไตรสิกขา
  3. แนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อป้องกันการติดสุราของประชาชนในตำบลผาสุก อำเภอวังสามหมอ จังหวัดอุดรธานี ได้แก่ หลักเบญจศีลและเบญจธรรม ข้อที่ 5 การแสดงธรรมหรือบรรยายธรรมจึงควรยกอุทาหรณ์หรือตัวอย่างของผู้ติดสุราจนชีวิตตกต่ำ ให้เขาตระหนักรู้ตามสัจธรรม, หลักอบายมุข 4 และ 6 ควรยกตัวอย่างของพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ที่แสดงออกมา สร้างความเดือดร้อนต่อตนเองและครอบครัวอย่างไร, หลักอริยสัจ 4 เมื่อทราบปัญหาและสาเหตุ แล้วสิ่งที่จะมาเป็นคู่ปรับก็คือการวางเป้าหมายที่จะมุ่งสู่ความหลุดพ้นปัญหานั้นได้อย่างไร และจะมีแนวทางหรือวิธีการปฏิบัติมาป้องกันการติดสุรานั้นได้อย่างไร, หลักไตรสิกขา ผู้นำสงฆ์ในแต่ละพื้นที่จะต้องมีการจัดกิจกรรมอบรมจิตใจ นําหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาสร้างภูมิทางด้านจิตใจเพื่อต้านทานกิเลสให้แก่ประชาชน, หลักโยนิโสมนสิการ คือ ส่งเสริมระบบการใช้สติปัญญาจำแนกแยกแยะสิ่งต่างๆ ตามสภาวะความเป็นจริง และตามความสัมพันธ์สืบทอดแห่งเหตุปัจจัย

เอกสารอ้างอิง

จิรัชยา เจียวก๊ก และสันติชัย แย้มใหม่. (2558). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการป้องกันการดื่มสุราในเยาวชน. ในการประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่. 26 มิถุนายน 2558.

พระมหากำพล คุณงฺกโร. (2557). ปัญหาการดื่มสุราในสังคมไทย. วารสารวิทยาลัยนครราชสีมา. 8(1), 105-114

พลวัฒน์ ชุมสุข. (2561). การป้องกันและการแก้ไขปัญหาจากการดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ตามแนวพุทธเศรษฐศาตร์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. 7(3). 90-100.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). การสํารวจพฤติกรรมการสูบบุหรี่และการดื่มสุราของประชากร พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: บริษัท เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัล พับลิเคชั่น จํากัด.

อุดมชัย อมาตยกุล. (2561). การแก้ไขปัญหาการดื่มสุราเชิงพุทธบูรณาการ. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

อุดมศักดิ์ แซ่โง้วและคณะ. (2559). ข้อเท็จจริงและตัวเลข : เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในประเทศไทย. สงขลา : ศูนย์วิจัยปัญหาสุรา (ศวส.) สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ และหน่วยระบาดวิทยา คณะแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-12-28

รูปแบบการอ้างอิง

อภินนฺโท (ช่วยศิริ) พ. ., พระครูสุธีคัมภีรญาณ, & บำรุงภักดิ์ โ. . (2020). แนวทางการประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมเพื่อป้องกันการติดสุรา ของประชาชนในตำบลผาสุก อำเภอวังสามหมอ จังหวัดอุดรธานี. Journal of Buddhist Education and Research (JBER), 6(2), 273–285. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jber/article/view/244908

ฉบับ

ประเภทบทความ

Research Article