แผนยุทธศาสตร์พัฒนาการท่องเที่ยวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 กับการท่องเที่ยวเชิงพุทธ

ผู้แต่ง

  • พระครูสุตธรรมภาณี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • พระฮอนด้า วาทสทฺโท มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • จตุภูมิ เขตจัตุรัส มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น

คำสำคัญ:

แผนยุทธศาสตร์การพัฒนา, การท่องเที่ยวไทย, การท่องเที่ยวเชิงพุทธ

บทคัดย่อ

     การท่องเที่ยวนับว่าเป็นสิ่งที่สร้างประโยชน์แก่ประเทศชาติอย่างมาก ทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว จึงให้กระทรวงการท่องเที่ยว โดยกรมการท่องเที่ยว จัดทำแผนพัฒนาการ ท่องเที่ยว ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2561-2564) และข้อเสนอแนวทางการขับเคลื่อนแผนสู่การปฏิบัติ และแผนพัฒนาการท่องเที่ยวประเทศไทย ในระยะ 5 ปี ภายใต้วิสัยทัศน์ (Vision) ว่า “การท่องเที่ยวไทยมุ่งพัฒนาประเทศไทยให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงคุณภาพชั้นนำของโลก ซึ่งส่งเสริมการปฎิรูปเศรษฐกิจ สังคม และกระจายรายได้อย่างยั่งยืน” โดยประกอบด้วยยุทธศาสตร์ ดังนี้ ยุทธศาสตร์ที่ 1 การพัฒนาคุณภาพแหล่งท่องเที่ยว สินค้าและบริการ ยุทธศาสตร์ที่ 2 การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน และสิ่งอำนวยความสะดวก ยุทธศาสตร์ที่ 3 การพัฒนาบุคลากรด้านการท่องเที่ยวและสนับสนุนการมีส่วนร่วมของประชาชนในการพัฒนาพื้นที่ ยุทธศาสตร์ที่ 4 การสร้างความสมดุลการท่องเที่ยวไทยผ่านการตลาดเฉพาะกลุ่ม การส่งเสริมวิถีไทย และการสร้างความเชื่อมั่นของนักท่องเที่ยว ยุทธศาสตร์ที่ 5 การบูรณาการการบริหารจัดการการท่องเที่ยว และส่งเสริมความร่วมมือระหว่างประเทศ ทั้งนี้สามารถสรุปการพัฒนาการท่องเที่ยวที่มีความเกี่ยวข้องกับกรมการท่องเที่ยวออกเป็น 5 ด้าน ได้แก่ 1. ประเทศไทยเป็นแหล่งท่องเที่ยวคุณภาพชั้นนำของโลก 2. การเติบโตอย่างมีดุลยภาพ 3. การเติบโตบนพื้นฐานความเป็นไทย 4. การส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคม และ กระจายรายได้สู่ประชาชนทุกภาคส่วน และ 5. การพัฒนาอย่างยั่งยืน และการท่องเที่ยวไทยเชิงพุทธ คือการใช้สถานที่ทางพระพุทธศาสนามาเป็นแหล่งส่งเสริมอีกทางหนึ่งด้วย

เอกสารอ้างอิง

กรมการท่องเที่ยว. (2561). แผนยุทธศาสตร์พัฒนาการท่องเที่ยว พ.ศ. 2561 - 2564 ของกรมการท่องเที่ยว. วีไอพี ก๊อปปี้ปริ้น.
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2560). แผนปฏิบัติราชการ 4 ปี กรมส่งเสริมวัฒนธรรม (พ.ศ. 2561- 2564). กรุงเทพฯ: กระทรวงวัฒนธรรม.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2552). แนวทางการจัดการและส่งเสริมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.
จุฑาภรณ์ หินซุย และ สถาพร มงคลศรีสวัสดิ์. (2557). แนวทางส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงพุทธ กรณีศึกษาวัดประชาคมวนาราม อำเภอศรีสมเด็จ จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ. 10(1). 52-53.
ฉันทัช วรรณถนอม. (2552). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สามลดา.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์.กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

พระครูสุตธรรมภาณี, วาทสทฺโท พ. ., & เขตจัตุรัส จ. . (2020). แผนยุทธศาสตร์พัฒนาการท่องเที่ยวไทย พ.ศ. 2561 - 2564 กับการท่องเที่ยวเชิงพุทธ . Journal of Buddhist Education and Research (JBER), 6(1), 448–464. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jber/article/view/246380

ฉบับ

ประเภทบทความ

Research Article