การศึกษาการใช้ Plickers ที่มีต่อการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนศรีกระนวนวิทยาคม

ผู้แต่ง

  • สุทธิพงษ์ สายาพัฒน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • ประยูร แสงใส มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น

คำสำคัญ:

Plickers, วิชาพระพุทธศาสนา

บทคัดย่อ

  งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ คือ 1) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์คะแนนก่อนและหลังเรียน โดยการใช้ Plickers ที่มีต่อการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา 2) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพการใช้ Plickers ที่มีต่อการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา ตามเกณฑ์ 80/80 และ 3) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะการศึกษาการใช้ Plickers ที่มีต่อการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนศรีกระนวนวิทยาคม กลุ่มเป้าหมาย คือนักเรียน 37 คน จากนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนศรีกระนวนวิทยาคม มีการเก็บรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (t-test)  และค่าประสิทธิภาพ ( / )

ผลการวิจัยพบว่า

  1) ผลผลสัมฤทธิ์การใช้ Plickers ที่มีต่อการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนศรีกระนวนวิทยาคม คะแนนหลังเรียนสูงกว่าคะแนนก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

  2) มีประสิทธิภาพการใช้ Plickers ที่มีต่อการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนศรีกระนวนวิทยาคม เท่ากับ (86.04/80.86)

  3) ข้อเสนอแนะการใช้ Plickers ที่มีต่อการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนศรีกระนวนวิทยาคม ดังนี้ ในการจัดการเรียนการสอน ผู้เรียนควรมีส่วนร่วมในการจัดหรือสร้างบรรยากาศในห้องเรียนด้วย, ครูผู้สอนควรเพิ่มเติมสื่อการเรียนการสอนที่ทันสมัยต่อโลกปัจจุบัน และเหมาะสมกับพื้นฐานความรู้และวัยของผู้เรียน ในรายวิชาควรเน้นสาระที่เป็นประโยชน์ซึ่งสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้จริง และในรายวิชาควรมีการบูรณาการให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียน

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : คุรุสภาลาดพร้าว.

คู่มือการใช้งาน Plickers. (2561). สืบค้นเมื่อ 29 สิงหาคม 2561, จาก www.ets.kmutt.ac.th.

พระวชิรญาณ์ เต็งวราภรภัทร พิทักษ์ นิลนพคุณ และบุญเรือง ศรีเหรัญ, (2558). การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องพุทธประวัติ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้ชุดสื่อประสม. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 9(3), 134-146.

ภิรมย์ พาบุ, (2558). ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความพึงพอใจของผู้เรียนด้วยการใช้เว็บเครือข่ายทางสังคมเพื่อการเรียนและการสอน. วารสารวิทยาศาสตร์ประยุกต์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้า พระนครเหนือ. 14(2), 85-94.

เยาวลักษณ์ โพธิดารา. (2554). การจัดการศึกษาทางการพยาบาล : สำหรับนักศึกษา Generation Y. วารสารพยาบาลศาสตร์และสุขภาพ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุรินทร์. 34(2), 61-69.

วิทยา ทองดี. (2547). สภาพปัญหาปัจจุบันและความต้องการในการใช้สื่อการเรียนการสอนของครูผู้สอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนมัธยมศึกษา เขตอำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. รายงานการศึกษาอิสระปริญญาศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

สมพงษ์ ดีสูงเนิน. (2546). การศึกษาประสิทธิภาพและผลการใช้สื่อประสมกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม เรื่องพระพุทธศาสนา ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

สุคน ระเบียบโอษฐ์, (2556). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หน่วยการเรียนรู้หน้าที่พลเมือง วัฒนธรรม และการดำรงชีวิตในสังคมของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โดยใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. วารสารอาศรมวัฒนธรรมวลัยลักษณ์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์. 14(2), 141-156.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-04-30

รูปแบบการอ้างอิง

สายาพัฒน์ ส. ., & แสงใส ป. . (2021). การศึกษาการใช้ Plickers ที่มีต่อการเรียนรู้วิชาพระพุทธศาสนา ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนศรีกระนวนวิทยาคม. Journal of Buddhist Education and Research (JBER), 7(1), 62–70. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jber/article/view/248574

ฉบับ

ประเภทบทความ

Research Article