การบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมืองขอนแก่น
คำสำคัญ:
การบริหารกิจการคณะสงฆ์, พระสังฆาธิการ, คณะสงฆ์อำเภอเมืองขอนแก่นบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาการดำเนินการการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมืองขอนแก่น 2. เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรค และข้อเสนอแนะต่อการบริหารกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมืองขอนแก่น การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสมที่มีทั้งวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่าง คือ พระสงฆ์และสามเณรที่อยู่ในเขตปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมืองขอนแก่นและผู้ให้ข้อมูลสำคัญได้แก่ พระสังฆาธิการ จำนวน 6 รูป เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิจัยเชิงคุณภาพรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์วิเคราะห์ข้อมูลจากการสัมภาษณ์โดยเขียนเป็นความเรียง
เอกสารอ้างอิง
กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). คู่มือพระสังฆาธิการว่าด้วยพระราชบัญญัติกฎระเบียบและ คำสั่งของคณะสงฆ์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
_______. (2539). คู่มือการจัดการศึกษาสงฆ์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
_______. (2535). พระราชบัญญัติการปกครองคณะสงฆ์ พ.ศ.2505 (ฉบับที่ 2). กรุงเทพฯ: กรมการศาสนา กระทรวงศึกษาธิการ.
คูณ โทขันธ์ และเทพพร มังธานี. (2546). รูปแบบการจัดการศึกษาและเผยแผ่ศาสนธรรมของวัดในพระพุทธศาสนา : กรณีศึกษาวัดมหาพุทธารามอำเภอเมืองศรีสเกษจังหวัดศรีสะเกษ. รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการศึกษาแห่งชาติ.
ฉันทนา กล่อมจิต. (2546). รูปแบบการจัดการศึกษาและเผยแผ่ศาสนธรรมของวัดในพระพุทธศาสนา : กรณีศึกษาวัดป่าบ้านค้ออำเภอเมืองอุดรธานีจังหวัดอุดรธานี. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
พระเกษมศักดิ์ อาสนะทอง. (2553). บทบาทพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์อำเภอชุมแสงจังหวัดนครสวรรค์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูจันทสารสุตกิจ และคณะ. (2562). รูปแบบการบริหารความเปลี่ยนแปลงของคณะสงฆ์ภาค 1. วารสาร มจร สันติศึกษาปริทรรศน์. 7(4), 995-1006.
พระครูปลัดสุวัฒนเมธาคุณ. (2561). รูปแบบการดำเนินการโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์โดยใช้หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา “หมู่บ้านรักษาศีล 5”ของพระสังฆาธิการในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหามฏุราชวิทยาลัย.
พระครูเมตตามงคลวิศิษฏ์. (2560). การบริหารงานกิจการคณะสงฆ์ของพระสังฆาธิการในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสถาบนวิจัยญาณสงวร. 8(2). 59-69.
พระครูสังฆรักษ์กฤษฎิ์ตภณ สุเมโธ. (2553). ประสิทธิภาพการบริหารจัดการวัดของเจ้าอาวาสในเขตอำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธนดล นาคพิพัฒน์. (2551). การบริหารกิจการคณะสงฆ์จังหวัดบุรีรัมย์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2551). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาอธิบายศัพท์และแปลความหมายคำวัด. กรุงเทพฯ: ธรรมสภาและสถาบันบันลือธรรม.
พระปลัดเกียรติศักดิ์ สินทวีวรกุล. (2548). บทบาทพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์จังหวัดกระบี่. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พระมหาธฤติ รุ่งชัยวิทูร. (2557). รูปแบบการพัฒนาพระสังฆาธิการเพื่อประสิทธิภาพการบริหารกิจการคณะสงฆ์. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มนัส ภาคภูมิและคณะ. (2540). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสําเร็จของเจ้าอาวาสในการพัฒนาวัดให้เป็นศูนย์กลางของชุมชน. กรุงเทพฯ: กองแผนงาน กรมการศาสนา.
มาณีไชย ธีรานุวัฒศิริและคณะ. (2541). ความพึงพอใจในการทำงานของบุคลากรในอุตสาหกรรมก่อสร้างไทย. รายงานการวิจัย. คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
เมฆา วิรุฬหก. (2559). คณะสงฆ์ไทยเคยปกครองแบบ “แบ่งแยกอำนาจ” อย่างประชาธิปไตย ก่อน “สฤษดิ์”สั่งเลิก. สืบค้นเมื่อ 15 ส.ค. 2563. จาก https://www.silpa-mag.com/history/article_1840
