แนวทางการเสริมสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4
คำสำคัญ:
แนวทางการเสริมสร้าง, ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ, ความต้องการจำเป็นบทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ ความต้องการจำเป็นและแนวทางการเสริมสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4 กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้บริหารและครูผู้สอนโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4 จำนวน 406 คน เครื่องมือที่ใช้ แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ(Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และค่าดัชนีความต้องการจำเป็น (Modified Priority Needs Index : PNI modified)
ผลการวิจัยพบว่า
1. สภาพปัจจุบันของการเสริมสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4 โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับปานกลาง ส่วนสภาพที่พึงประสงค์ ทั้งโดยรวมอยู่ในระดับมากและรายด้านอยู่ในระดับมากและมากที่สุด
2. ความต้องการจำเป็นของการเสริมสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4 เรียงจากมากไปหาน้อยคือ ด้านการมีโอกาสเสวนาใคร่ครวญระหว่างกัน มีความต้องการจำเป็นมากที่สุด รองลงมาคือด้านการรวมกลุ่มเพื่อมุ่งเน้นการเรียนรู้ของนักเรียน ด้านการสร้างจุดเริ่มแห่งความร่วมมือ ด้านการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้านค่านิยมปทัสถานร่วมกันและ ด้านการลดความโดดเดี่ยวระหว่างปฏิบัติงานของครู ตามลำดับ
3.แนวทางการพัฒนาสถานศึกษาสู่ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ 1) ร่วมคิดร่วมทำนำสู่เป้าหมาย 2) จัดการเรียนรู้ด้วยเทคโนโลยีและนวัตกรรม 3) เสริมสร้างพลังอำนาจครู 4) กำหนดวิสัยทัศน์และค่านิยมร่วม 5) สร้างเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการ
เอกสารอ้างอิง
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องตน. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น
พงษ์ศักดิ์ สาลีกงชัย และศศิรดา แพงไทย. (2562). กลยุทธ์การพัฒนาสถานศึกษาสู่ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์. วารสารมหาจุฬานาคร ทรรศน์. 6(8): 413-4148.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี - สฤษดิ์วงศ์.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2559). เอกสารประกอบการบรรยาย วิชากลยุทธ์การบริหารสถานศึกษา. นครราชสีมา : คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4. (2563). แผนปฏิบัติการประจำปีงบประมาณ 2563. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2552). “ชุมชนแห่งการเรียนรู้” สารานุกรมวิชาชีพครูเฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา. กรุงเทพฯ : สำนักเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุภัทรา สภาพอัตถ์. (2562). การบริหารจัดการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในโรงเรียนมัธยมศึกษา.วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร .
Bentley, S. (1988). Building an effective high school: A descriptive study. Unpublished.
Blank, M. J. (2001). Education reform: The community schools approach. Unpublished manuscript, Institute for Educational Leadership, Washington, DC.
Boyd, V. (1992). School Context, Bridge or Barrier to Change?. Austin, TX : Southwest Educational Development Laboratory.
DuFour, R. (2007). Professional learning communities: A bandwagon, an idea worth considering, or our best hope for high levels of learning?. Middle School Journal, 39(1): 4-8.
Hiatt-Michael, D. (Ed.). (2001). Promising practices for family involvement in school. Greenwich, CT: Information Age Publishing, Inc.
Schroeder, P. (2001). The effect of learning organization theory as an intervention strategy in the transformation of an organizational culture. Unpublished doctoral dissertation,
Sergiovanni, T. J. (1994). Building community in schools. San Francisco: Jossey- Bass.
