การเข้าถึงและการใช้งานอินเทอร์เน็ตประจำที่ในประเทศไทย
คำสำคัญ:
อินเทอร์เน็ต, แบบจำลองของบาสบทคัดย่อ
งานศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวโน้มการเข้าถึงและการใช้งานอินเทอร์เน็ตประจำที่ในประเทศไทย 2) เพื่อศึกษาผลกระทบผลิตภัณฑ์มวลรวมต่อหัวภายในประเทศส่งผลอย่างไรต่อจำนวนการใช้งานอินเทอร์เน็ตประจำที่ของในประเทศไทยงานวิจัยครั้งนี้ได้นำข้อมูลผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตประจำที่ในประเทศไทยในอดีต 10 ปี ย้อนหลังมาพยากรณ์ โดยใช้แบบจำลองของบาส (Bass Model) และศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงจำนวนการใช้งานอินเทอร์เน็ตประจำที่ของในประเทศไทย โดยการวิเคราะห์ถดถอย (Regression Analysis)
ผลการศึกษาพบว่า แนวโน้มการแพร่กระจายของการใช้งานอินเทอร์เน็ตประจำที่ประเทศไทย ได้รับอิทธิผลมาจากการพูดแบบปากต่อปาก (Word of Mouth) ซึ่งมาจากการสื่อสารภายในของผู้ใช้บริการอินเทอร์เน็ตประจำที่ แต่อิทธิพลจาก (Mass Media) โดยผ่านช่องทางการสื่อสารของสื่อต่าง ๆ ยังมีให้พบเห็นอยู่ แต่ส่งผลการแพร่กระจายของการใช้งานอินเทอร์เน็ตประเทศไทยอยู่ในระดับที่ต่ำ และจากการวิเคราะห์ถดถอย พบว่าภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศต่อหัว เป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบในทิศทางเป็นบวกต่อการใช้งานอินเทอร์เน็ตประจำที่ประเทศ
เอกสารอ้างอิง
กำธร ตันศิริรุ่งเรือง และสมพร ปั่นโภชา. (2563). เปรียบเทียบการพยากรณ์มูลค่าหลักทรัพย์ในกลุ่มธนาคารพาณิชย์โดยใช้ตัวแบบอารีม่าและอารีแม็กซ์. คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
ณหทัย วิชชุรัตน์. (2556). การศึกษาการแพร่กระจายของนวัตกรรมในธุรกิจเครื่องกรองน้ำ โดยใช้ Bass Model. สาขาวิชาการบริหารเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ณัฐธยาน์ มนุษย์ดี. (2553). การพยากรณ์จำนวนผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยด้วยการวิเคราะห์อนุกรมเวลาและการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ. สาขาวิชาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และการสื่อสาร บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
นันทวุฒิ พิพัฒน์เสรีธรรม. (2555). การใช้และการเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตในประเทศไทย. คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นางสาววนิษฐา วัฒนวินิน. (2554). การอ้างอิงข้อมูลในอดีตเพื่อการพยากรณ์ความต้องการสินค้าแทนที่. สาขาวิชาการจัดการด้านโลจิสติกส์ (สหสาขาวิชา) จุฬลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปาลิตา ถานอาจน. (2561). อินเทอร์เน็ตความเร็วสูงกับกิจกรรมทางเศรษฐกิจ. สาขาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พัชรสุทธิ์ สุจริตตานนท์. (2558). การเลือกใช้อินเทอร์เน็ตไร้สายและสมาร์ทโฟนในประเทศไทย. คณะเศรษฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภวัต ตันสุรัตน์ และณัฐสิทธิ์ เกิดศรี. (2559). การวิเคราะห์คาดการณ์รูปแบบการแพร่กระจายของเทคโนโลยี กรณีศึกษาของเทคโนโลยี OLED. สาขาการจัดการเทคโนโลยีและนวัตกรรม มหาวิทยาลัยมหิดล.
วลัยลักษณ์ อมรสิริพงศ์. (2562). การวิเคราะห์สถานการณ์ความเหลื่อมล้ำทางดิจิทัล: ข้อเสนอเชิงนโยบายเพื่อการบริหารจัดการของห้องสมุดประชาชน. สาขาวิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
สาคร คำสว่าง. (2548). การแพร่กระจายของเทคโนโลยี WiMAX ในประเทศไทย โดยใช้ Bass Model. วิทยาลัยนวัตกรรมอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2562). การสำรวจการมีการใช้งานเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในครัวเรือน 2561. สำนักงานสถิติแห่งชาติ
Ashutosh Jha. (2019). Forecasting and analysing the characteristics of 3G and 4G mobile broadband diffusion in India. S.P. Jain Institute of Management & Research.
George S. Ford. (2018). Is Faster Better? Quantifying The Relationship Between Broadband Speed And Economic Growth. Phoenix Center Policy Bulletin.

