การใช้หลักธรรมาภิบาลกับการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานีเขต 2
คำสำคัญ:
หลักธรรมาภิบาล, บริหารงานบุคคล, ผู้บริหาร, สถานศึกษาบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและหาความสัมพันธ์ระหว่างการใช้หลักธรรมมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 328 คน กลุ่มตัวอย่างตามตารางกำหนดกลุ่มตัวอย่างของเครจซี่และมอร์แกน โดยใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นตามสถานภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบสอบถาม ความเชื่อมั่นได้เท่ากับ 0.88 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการศึกษา พบว่าการใช้หลักธรรมมาภิบาลของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารงานบุคคล โดยภาพรวม มีความสัมพันธ์กันทางบวกอยู่ในระดับต่ำ (r = 0.210) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านหลักความคุ้มค่า โดยภาพรวมมีความสัมพันธ์เชิงบวกอยู่ในระดับต่ำ (r = 0.210) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และเป็นไปในทิศทางเดียวกัน ส่วนด้านหลักนิติธรรม ด้านหลักคุณธรรม ด้านหลักความมีส่วนร่วม และด้านหลักความรับผิดชอบ มีความสัมพันธ์เชิงบวกอยู่ในระดับต่ำ อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติและเป็นไปในทิศทางเดียวกันทุกด้าน ส่วนด้านที่มีความสัมพันธ์เชิงลบและไม่มีความสัมพันธ์กันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ มี 1 ด้าน คือ ด้านหลักความโปร่งใส ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษากับการใช้หลักธรรมมาภิบาล พบว่า ด้านที่มีความสัมพันธ์ทางบวกและเป็นไปในทิศทางเดียวกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และอยู่ในระดับต่ำ มี 2 ด้าน ได้แก่ ด้านการวางแผนจัดบุคลากรเข้าปฏิบัติงาน ( ) (r = 0.227) และด้านการเสริมสร้างประสิทธิภาพและธำรงรักษาบุคลากร ( ) (r = 0.147) ส่วนด้านอื่นๆ มีความสัมพันธ์กันในระดับต่ำอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ และเป็นไปในทิศทางเดียวกัน
เอกสารอ้างอิง
ดุจดาว จิตใส. (2554). “การบริหารสถานศึกษาตามหลักธรรมาภิบาลสำหรับสถานศึกษาสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 1” วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร 2(1) : 124-132
นิกร นวโชติรส. (2550). การบริหารด้วยหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียนในสังกัดเทศบาลนคร ขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ ศศ.ม. (การบริหารการศึกษา). ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
บรรจบ ศรีประภาพงศ์. (2548). ศึกษาการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาฉะเชิงเทรา เขต ๒ . วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต . บัณฑิตวิทยาลัย . มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
ผู้จัดการออนไลน์ (2565) ข่าวการเมือง"บิ๊กตู่"ให้ความสำคัญการศึกษา เร่งผลักดันพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้ทันโลก. สืบค้นจาก https://mgronline.com/politics/detail/9650000011994)
พระนิรันดร์ สุทฺธิเมตฺติโก. (2552). การบริหารงานบุคคลในโรงเรียนมัธยมศึกษา เขตบางกอกน้อย สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 3. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต , บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระยุทธนา ชุดทองม้วน. (2550). การใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารของคณะกรรมการบริหาร โรงเรียนโปลิเทคนิคลานนา เชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ ศศ.ม. (การบริหารการศึกษา). เชียงใหม่ : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ราชกิจจานุเบกษา. (2550) รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 เล่มที่ 124 ตอนที่ 4ก (24 สิงหาคม 2550): 22.
วิภาส ทองสุทธิ์. (2551). การบริหารจัดการที่ดี. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อิทภาษ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2554). ยุทธศาสตร์การพัฒนาคุณภาพการศึกษา:ระเบียบวาระ แห่งชาติ (พ.ศ. 2551-2555). กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติพ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สุพจน์ เจริญขา. (2554). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนตำบลปางมะค่า อำเภอ ขาณุวรลักษบุรี จังหวัดกำแพงเพชร. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
Krejcie, Robert B; & Morgan, Daryle W. (1970, Autumn). “Determining Sample Size For Research Activity,” in Journal of Education and Psychological Measurement. Vol. 30 (No.3): P. 608

