การพัฒนาตัวบ่งชี้ความเป็นครูมืออาชีพของครูในยุคดิจิทัล
คำสำคัญ:
ความเป็นครูมืออาชีพ ตัวบ่งชี้ ยุคดิจิทัลบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาตัวบ่งชี้ความเป็นครูมืออาชีพในยุคดิจิทัล โดยวิธีการวิจัยเชิงปริมาณ มีกลุ่มตัวอย่างคือครูในสังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยอำเภอ ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ทั้งหมด 37 แห่ง จำนวน 322 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม ผ่านการตรวจสอบความเที่ยงตรงจากผู้ทรงคุณวุฒิ 7 คน ได้ค่าดัชนี CVI เท่ากับ .957 และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเทคนิคการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ สกัดปัจจัยด้วยวิธีวิเคราะห์องค์ประกอบหลักและหมุนแกนองค์ประกอบแบบออโธโกนอลด้วยวิธีแวริแมกซ์
ผลการศึกษาพบว่า เมื่อนำมาวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ มีจำนวนทั้งสิ้น 7 องค์ประกอบ 43 ตัวบ่งชี้ ซึ่งองค์ประกอบมีค่าน้ำหนักอยู่ระหว่าง 1.038 ถึง 18.196 มีค่าร้อยละของความแปรปรวนอยู่ระหว่าง 2.256 ถึง 39.557 และมีค่าร้อยละของความแปรปรวนสะสมอยู่ระหว่าง 39.557 ถึง 65.332 ดังนี้ ด้านการส่งเสริมนวัตกรรมทางการศึกษาและความฉลาดทางดิจิทัล 16 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักของตัวบ่งชี้ตั้งแต่ .534 ถึง .764 ด้านจรรยาบรรณวิชาชีพครู 8 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักของตัวบ่งชี้ตั้งแต่ .619 ถึง .828 ด้านการพัฒนาตนเองอย่างรอบด้าน 6 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักของตัวบ่งชี้ตั้งแต่ .534 ถึง .649 ด้านการส่งเสริมชุมชนแห่งการเรียนรู้ตามอัธยาศัย 4 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักของตัวบ่งชี้ตั้งแต่ .503 ถึง .687 ด้านการส่งเสริมทักษะอาชีพ 3 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักของตัวบ่งชี้ตั้งแต่ .580 ถึง .708 ด้านการส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต 3 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักของตัวบ่งชี้ตั้งแต่ .527 ถึง .659 และด้านความฉลาดทางสังคม 3 ตัวบ่งชี้ มีค่าน้ำหนักของตัวบ่งชี้ตั้งแต่ .539 ถึง .744
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (30 มกราคม 2564). นโยบายการจัดการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ปีงบประมาณ 2564-2565. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2564 จาก https://moe360.blog/2021/06/30/
พีรวิชญ์ คำเจริญ. (2561). การรู้เท่าทันดิจิทัล: วิวัฒนาการความหมายและทักษะ. Journal of Applied Informatics and Technology, 1(2), 72-81.
มนตรี อินตา. (2562). SOFT SKILLS: ทักษะที่จำเป็นสู่ความเป็นมืออาชีพของครูยุคใหม่. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 20(1).
มาโนช หัทยามาตย์ (2564). การเรียนการสอนสู่ความเป็นเลิศในยุคดิจิทัล. Wishing Journal Review, 1(2), 53-64.
วัชรพงศ์ พันธุ์อุปนนท์ (2564). รูปแบบการส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิตในยุคดิจิทัลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยในอนาคต. Journal of Social Science and Buddhistic Anthropology, 6(10), 165-181.
วันเพ็ญ นันทะศรี. (2561). การพัฒนาครูของครูในศตวรรษที่21เพื่อส่งเสริมทักษะ7ประการของบัณฑิตตามแผนการศึกษาแห่งชาติ พ. ศ. 2560-2574. Journal of Graduate MCU KhonKaen Campus, 5(2), 330-350.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (1 พฤศจิกายน 2562). การเรียนรู้ในโลก VUCA. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 15 ตุลาคม 2564, จากhttp://www.curriculumandlearning.com/upload/Books/VUCA_1573117164
วุฒิชัย ภูดี. (2563). อนาคตภาพของครูยุคดิจิทัลหลังจากวิกฤตการณ์โควิด19. Panyapiwat Journal, 13(2), 321-330.
สมัครสมร ภักดีเทวา. (2564). การเรียนรู้ยุคใหม่กับการเรียนการสอนออนไลน์ในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารสุโขทัยธรรมาธิราช, 34(1), 1-18.
สัญญา พงษ์ศรีดา. (2561). การพัฒนาทักษะการสอนของครูพันธุ์ใหม่ในยุคไทยแลนด์ 4.0. MCU Haripunchai Review, 2(1), 73-82.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. & Anderson, R.E. (2010). Multivariate Data Analysis. (7th ed.). Pearson: New York.
Sayer, John. (1996). The Need for Recognition and Professional Status, The Need of Teachers. London: Cassell.
