Local Wisdom in Producing and Processing Hand Woven Cotton with Lamduan Pattern in Sisaket Province, Thailand

Main Article Content

Patchara Pratwet

Abstract

The purposes of this research were to study the weaving process of cotton fabric, Lamduan
pattern and to study the satisfaction of the trainees after transferring the knowledge of the weaving
group in Sisaket province by using 5 steps of research process, namely 1) studying the basic context
2) Organize a meeting of stakeholders involved in the process of weaving and processing 55 people
3) Provide workshops and 4) Summarize and evaluate results 50 people 5) Publish the results to
public. The target group used in this research was the weaving group in Sisaket province. The
instruments used in the research were questionnaires, data analysis, and statistical analysis using
percentage, mean and standard deviation. Content description was also involved.
The research revealed that 1) The weaving process is divided into 6 steps: (1) Mee searching
(2) Mudmee (3) Dyeing (4) Solving the rope (5) Spinning and (7) weaving and processing cotton fabric,
Lamduan style. Lamduan cloth can be made to different types of product such as bag, coaster,
women shoulder bag 2) Satisfaction in transferring knowledge about weaving and processing of
the cotton fabric of the Lamduan pattern I was found at a high level ( x = 4.33, S.D. = 0.64) which
can develop the conscious process of participation in the conservation of local cultural heritage
that worth studying and preserving.

Article Details

How to Cite
Pratwet, P. (2020). Local Wisdom in Producing and Processing Hand Woven Cotton with Lamduan Pattern in Sisaket Province, Thailand. Journal of Education Rajabhat Maha Sarakham University, 17(1), 443–451. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edu-rmu/article/view/252214
Section
Research Articles

References

กานต์ธิดา ไชยมา. (2550). รูปแบบผลิตภัณฑ์หัตถกรรมจากผ้าม่อฮ่อม. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
จุรีวรรณ จันพลา, วลี สงสุวงค์, เพ็ญสินี กิจค้า และสุรีรัตน์ วงศ์สมิง. (2559). การพัฒนารูปแบบผลิตภัณฑ์ผ้าทอไทยทรงดำเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มตามแนวทางเศรษฐกิจสร้างสรรค์.วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, 9(2), 82-98.
ธนพร เวทย์ศิริยานันท์. (2548). ภูมิปัญญาผ้าไหมของกลุ่มชาติพันธุ์เขมรบ้านท่าสว่าง อำเภอเมืองจังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
ประไพ ทองเชิญ. (2548). โครงการวิจัยเชิงปฏิบัติการ แม่สีธรรมชาติในวิถีผ้าพื้นบ้านภาคใต้ : รายงานฉบับสมบูรณ์ / แม่สีธรรมชาติในวิถีผ้าพื้นบ้านภาคใต้. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ปาริชาติ ศรีสนาม . (2550). อิทธิพลที่มีผลต่อการออกแบบลวดลายผ้าไหมมัดหมี่ : กรณีศึกษาบ้านแสนสุขอ.กันทรวิชัย จ.มหาสารคาม. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
พนารัตน์ เดชกุลทอง . (2552). การจัดการความรู้ภูมิปัญญาการผลิตผ้าฝ้ายย้อมสีธรรมชาติหมักโคลนของวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้าหนองบัวแดง อ.หนองบัวแดง จ.ชัยภูมิ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ศุภชัย สิงห์ยะบุศย์. (2547). การพัฒนาผลิตภัณฑ์จากวัฒนธรรมผ้าทอพื้นบ้านสู่ระบบอุตสาหกรรมสินค้าชุมชน: ศึกษากรณีกลุ่มแม่บ้านเพิ่มพูนทรัพย์ ตำบลนาเชือก จังหวัดมหาสารคาม. กรุงเทพมหานคร:วาดศิลป์.
สิริพิชญ์ วรรณภาส. (2551). เอกสารการสอนชุดวิชาการพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชน. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.