A Study of Learning Person Competency Components in the Digital Era of Opportunity Expansion School Administrators Under KhonKaen Primary Educational Service Area Office 5

Main Article Content

Krittrin Phunorn
Chiranan Wachraku

Abstract

The purpose of this research were to study and confirm components of learning person competency in the digital era of opportunity expansion school administrators under KhonKaen Primary Educational Service Area Office 5. The research was conducted in 2 phases: Phase 1 studied the components of learning person competency of administrators in the digital era by document study on concepts and theories of academicians and related research to analyze and synthesize the component elements. Phase 2 confirm the components by 5 experts in educational administrators.


                 This research found that the learning person competency components in the digital era of opportunity expansion school administrators under KhonKaen Primary Educational Service Area Office 5 including 5 components and 15 indicators. The results were sorted from the confirmation of the learning personal competency components of administrators in the digital era as follows: (1) Decision-making in problem solving was 3 indicators equal to 93.33 percent, (2) Learning behavior was 3 indicators equal to 86.67 percent, (3) The use of digital media was 3 indicators also (4) Thinking skills and (5) Being a professional administrator were 3 indicators equal to 80 percent. The overall average was 84 percent.

Article Details

How to Cite
Phunorn, K. . ., & Wachraku, C. . (2022). A Study of Learning Person Competency Components in the Digital Era of Opportunity Expansion School Administrators Under KhonKaen Primary Educational Service Area Office 5. Journal of Education Rajabhat Maha Sarakham University, 18(3), 139–149. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edu-rmu/article/view/253994
Section
Research Articles

References

เกรียงศักดิ์ เจริญวงค์ศักดิ์. (2543). การจัดการเครือข่าย : กลยุทธ์สำคัญสู่ความสำเร็จของการปฏิรูการศึกษา.

ซัคเซส มีเดีย.

จิราภรณ์ พรหมทอง. (2559). การพัฒนาตนเองให้เป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้เพื่อเข้าสู่ศตวรรษที่21. วารสารวิชาการ

มหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น, 10(2), 63-72.

ชูศรี ต้นพงศ์. (2544). เรียนรู้เพื่อเป็นครูคุณภาพ(พิมพ์ครั้งที่ 3).ดวงกมลสมัย.

ชัยยนต์ เพาพาน. (2558). แนวคิดและทฤษฎีพื้นฐานการเป็นผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. วารสาร

บริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(1), 1-9.

ธิดา ประภาศน์สินศุข. (2555). สมรรถนะผู้บริหารมืออาชีพของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงาน

คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (ส.พ.ฐ.). วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 23(1), 21 – 38.

ธีระ รุญเจริญ และวาสนา ศรีไพโรจน์. (2554). กลยุทธ์การพัฒนาความเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้. ข้าวฟ่าง.

รักษิต สุทธิพงษ์. (2560). กระบวนทัศน์ใหม่ทางการศึกษากับการพัฒนาครูไทยในยุคดิจิตอล. วารสารศึกษาศาสตร์

มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(2),344 – 355.

รุ่งรัตน์ พลชัย. (2563). ภาวะผู้นำกับการบริหารในยุคดิจิทัล. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มมร. วิทยาเขต

อีสาน, 1(3),53-62.

วไลพร บุษบก, พิชญาภา ยืนยาว, จิตติรัตน์ แสงเลิศอุทัยและ ปิยะนาถ บุญมีพิพิธ. (2563). องค์ประกอบ

สมรรถนะของผู้บริหารวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษาเอกชนสังกัดสํานักงานคณะกรรมการการ

อาชีวศึกษา. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 6(2), 315 – 325.

วันทนีย์ ศรีบุรินทร์ และ จุไรรัตน์ อาจแก้ว. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะการเป็นบุคคลแห่ง

การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

ประถมศึกษาเลย เขต 1. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา, 7(2), 1 – 23.

วิทยากร ยาสิงห์ทอง. (2560). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมที่ส่งผลต่อการเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ของครู สังกัด

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 25. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา

มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 11(3), 234 – 244.

วิรัตน์ บัวขาว. (2541). หลักสูตรประถมศึกษายุคโลกาภิวัตน์. วารสารวิชาการ, 1(9), 8 – 13

วีรวิชญ์ อารีสวัสดิ์. (2560). สมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา. การประชุมวิชาการนําเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ

ครั้งที่ 3 “GRADUATE SCHOOL CONFERENCE 2019”, มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, กรุงเทพฯ,

ประเทศไทย.

ศกลวรรณ สุขมี. (2559). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมครูการเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน

สังกัดเขตพัฒนาพิเศษเฉพาะกิจจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 13(25), 85-93.

สุมณฑา พรหมบุญ. (2541). “อาจารย์สตางค์" กับ 40 ปี แห่งความเป็นเลิศทางวิทยาศาสตร์. ใน 40 ปี คณะ

วิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล 2501-2541. มหาวิทยาลัยวิทยาลัยมหิดล.

Pakotang, J. (2018). Digital Era Leadership for Professional School Administrators. Ubon Ratchathani

Rajabhat University.

Stewart, T. A. (2010). Intellectual Capital: The new wealth of organization. Currency.