การพัฒนาความสามารถในการโต้แย้งและการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้แผนการจัดการเรียนรู้ประเด็นปัญหาทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์1) เปรียบเทียบความสามารถในการโต้แย้งและการคิดอย่างมีวิจารณญาณระหว่างก่อนและหลังเรียนโดยใช้ประเด็นปัญหาทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ (SSI) เรื่อง ดิน น้ำและภัยธรรมชาติ และ 2) ศึกษาความสามารถในการโต้แย้งและการคิดอย่างมีวิจารณญาณ เป็นรายด้าน หลังเรียนโดยใช้ SSI กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2/4 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม จำนวน 40 คน โดยเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ SSI จำนวน 6 แผน รวม 12 ชั่วโมง, แบบวัดความสามารถในการโต้แย้ง จำนวน 3 ฉบับ ๆ ละ 5 ข้อ ค่าอำนาจจำแนก 0.60-0.88 และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.86 และแบบวัดการคิดอย่างมีวิจารณญาณ แบบวัดชนิดปรนัย 3 ตัวเลือก จำนวน 20 ข้อ ค่าอำนาจจำแนก 0.47-0.71 และมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.89 สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ ทดสอบสมมติฐานโดยใช้ Dependent Sample t-test
ผลการวิจัยพบว่า 1) นักเรียนที่เรียนโดยใช้ SSI มีความสามารถในการโต้แย้งและการคิดอย่างมีวิจารณญาณหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 และ 2) เมื่อศึกษาเป็นรายด้านพบว่านักเรียนมีความสามารถในการโต้แย้ง ด้านข้อกล่าวอ้างสูงที่สุด และด้านหลักฐานต่ำที่สุด และพบว่านักเรียนมีความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณด้านนิรนัยสูงที่สุด และด้านอุปนัยต่ำที่สุด
Article Details
ข้อกำหนดเบื้องต้นที่ผู้นิพนธ์(ผู้ส่งบทความ) ควรทราบ
1. ผู้นิพนธ์ที่ประสงค์จะลงตีพิมพ์บทความกับวารสาร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นไป ให้ใช้รูปแบบใหม่ (Template 2563) โดยสามารถดูตัวอย่างได้ที่เมนู GUIDELINES
2. จะตีพิมพ์และเผยแพร่ได้ ต้องผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review)
3. การประเมินบทความโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) เป็นแบบ Double Blind
4. การอ้างอิงบทความใช้หลักเกณฑ์ APA (American Psychological Association) คลิก
5. บทความถูกปฏิเสธการตีพิมพ์ ไม่ผ่านการประเมิน ผู้นิพนธ์ขอยกเลิกเองหรือชำระเงินก่อนได้รับการอนุมัติ ทางวารสารไม่มีนโยบายการคืนเงิน
References
กฤษฎา ทองประไพ,ศศิเทพ ปิติพรเทพิน, กฤษณา ชินสิญจน์, และ อารยา แจ่มใส. (2559).การพัฒนาทักษะการโต้แย้งของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ในหน่วยการเรียนรู้เรื่อง อาหารกับการดำรงชีวิต โดยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ประเด็นทางสังคมที่เกี่ยวเนื่องกับวิทยาศาสตรเป็นฐาน.วารสารหน่วยวิจัยวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และสิ่งแวดล้อม, 7(1), 59–60.
คณะกรรมการฝ่ายวิชาการ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. (2562, 12 มิถุนายน). รายงานผลสำฤทธิ์ประจำปีการศึกษา 2562. โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2552). 80 นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. แดเน็กซ์ อินเตอร์คอร์ปอเรชั่น.
ประสาท เนืองเฉลิม. (2558). การเรียนรู้วิทยาศาสตร์ในศตวรรษที่ 21.จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประสาท เนืองเฉลิม. (2551). การเรียนการสอนวิทยาศาสตร์ตามแนวคิด Socioscientific.วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม,2(3), 99-105.
ยุภาวดี นุ่นปิ่นปักษ์,ชาติไทย แก้วทอง,และ จีระพรรณ สุขศรีงา. (2561), การเปรียบเทียบความสามารถในการโต้แย้งและการคิดวิพากษ์วิจารณ์จากการเรียนประเด็นปัญหาทางสังคมที่เกี่ยวกับการใช้วิทยาศาสตร์ระหว่างการเรียนรู้แบบผสมผสานตามรูปแบบสมองเป็นฐานกับการเรียนแบบปกติของนักเรียนชั้น ประถมศึกษาปีที่ 5 ที่มีเพศต่างกัน.วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์),8(1), 73-74.
วิไลวรรณ ทรงศิลป์ และชาตรี ฝ่ายคำตา. (2560),การโต้แย้งทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ในประเด็นทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 11(3), 175-184.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (2562). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3.http//www.niets.or.th.
สำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา(2559). รายงานการวิจัยแนวโน้มภาพอนาคตการศึกษาและการเรียนรู้ของไทยในปี พ.ศ. 2573.สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุคนธ์ สินธพานนท์. (2552). นวัตกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาคุณภาพของเยาวชน.เทคนิคพริ้นติ้ง.ศิขรินทร์ ธาร์โคตรสิงห์,ประวิต เอราวรรณ์, และ มนูญ ศิวารมย์.(2556).การพัฒนารูปแบบการสอนวิทยาศาสตร์โดยใช้ปัญหาเป็นฐานสำหรับพัฒนาทักษะกระบวนการคิดแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1. วิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา,11(2), 42.
อัศวิน ธะนะปัด และคณะ.(2558). การพัฒนาทักษะการโต้แย้งของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ในหน่วยการเรียนรู้ทรัพยากรธรรมชาติ โดยใช้การจัดการเรียนรู้ด้วยประเด็นทางสังคมที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์.วารสารวิจัย มข. มส. (บศ.),3(2), 1-9.
Dawson, V. M. & Venville, G. (2010). Teaching Strategies for Developing Students’ Argumentation Skills about Socioscientific Issues in High School Genetics. Research in Science Education, 40, 133 - 148.
Newton, P., Driver, R., and Osborne, J. (1999). Establishing the Norms of Scientific Argumentation in Classrooms.John Wiley& Sons.
Norris, S. P. & Ennis, R. H. (1989). Evaluating Critical Thinking (Practitioner Guide to Teaching Thinking Series).Midwest Publications.
Osborne, J. F. & Patterson, A. (2011). Scientific argument and explanation: A necessary distinction.Science Education.95, 636.
Pedretti, E. (1999). Decision making and STS education: exploring scientific knowledge and social responsibility in schools and science center through an issues-based approach.School Science and Mathematics, 99(4), 174-181.
Sadler, T. D. and Zeidler, D. L. (2003). Weighing in on Genetic Engineering and Morality :Students Reveal their Ideas Expectations, and Reservations. https://eric.ed.gov/?id=ED475162
Zeidler, D. L. & Sadler, T. D. (2011). Enacting a Socioscientific Issues Classroom: Transformative Transformations. Learning and Research, 88, 277-305.
Zoller,U.O. (1993). Expanding the Meaning of STS and the Movement Across the Globe. In R.E. Yager (Ed.). The Science , Technology , Society Movement. The National Science Teacher Association.