THE PERSONNEL ADMINISTRATION ACCORDING TO THE FOUR IDDHIPĀDA PRINCIPLES AT KANCHANAPHISEK UDONTHANI TECHNICAL COLLEGE, NONG PHAI SUBDISTRICT, MUEANGUDON THANI DISTRICT, UDON THANI PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to study the state and propose guidelines for personnel administration according to the Four Iddhipāda Principles at Kanchanaphisek Udonthani Technical College, Nong Phai Subdistrict, Mueang Udon Thani District, Udon Thani Province. This research employed a mixed-methods approach. The sample group consisted of 113 individuals, including administrators, civil servants, government employees, special instructors, office staff, janitors, and housekeepers. The research tools were a questionnaire and an interview, analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, and content analysis.
The research results were as follows:
- Personnel administration according to the Four Iddhipāda Principles at Kanchanaphisek Udonthani Technical College, Nong Phai Subdistrict, Mueang Udon Thani District, Udon Thani Province, was generally at the highest level. Among the individual aspects, the aspect with the highest level of practice was management according to Viriya (Effort), followed by management according to Citta (Concentration), then management according to Chanda (Interest). The aspect with the lowest level of practice was management according to Vīmaṁsā (Investigation).
- The guidelines for personnel administration according to the Four Iddhipāda Principles at Kanchanaphisek Udonthani Technical College, Nong Phai Subdistrict, Mueang Udon Thani District, Udon Thani Province, are as follows: (1) Chanda (Interest): distinguish the importance of tasks, manage work with an appropriate level of importance, and prioritize work steps. (2) Viriya (Effort): plan, inspect, monitor results, and collaboratively find solutions, considering the benefits to be gained. (3) Citta (Concentration): record assigned tasks, outline the scope of work, order tasks according to the plan, track progress, and pay attention to detail throughout the process. (4) Vīmaṁsā (Investigation): uphold correctness, explain reasons to those carrying out tasks, and ensure the assignments are logical and beneficial to both personnel and the organization.
Article Details
References
ธาดา รัชกิจ. การเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรสายปฏิบัติการวิชาชีพและบริหารทั่วไป,
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, ปีที่5 ฉบับที่ 4 (เมษายน 2563): 415-425.
สุพจน์ บุณวิเศษ, (2555). การบริหารคนเก่งในทศวรรษหน้า, วารสารการเมือง การบริหารและกฎหมาย,4(2),127. พยัต วุฒิรงค์, การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในทศวรรษหน้า, สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์: มหาวิทยาลัย พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2559.
พระมหาประกาศิต สิริเมโธ (ฐิติปสิทธิกร), (2562). แนวคิดพื้นฐานเพื่อการบริหารและการพัฒนา,พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาจุฬางกรณราชวิทยาลัย.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”.
Educational and Psychological Measurement. 30(3): 607 – 610.
พระชวัลวิทย์ อคฺคธมฺโม (เจนดลวาการ). (2561). การศึกษาวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของอิทธิบาท 4 เพื่อความสำเร็จ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระไตรปิฎกศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวิทวัฒน์ วิวฑฺฒนเมธี (จันทร์เต็ม). (2561). การบริหารตามหลักอิทธิบาท 4 ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 2. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอภินันท์ กนฺตสีโล (สิงมาดา), สุนทร สายคำ และเจ้าอธิการบุญช่วย โชติวํโส. การบริหารสถานศึกษาตาม
หลักอิทธิบาท 4 ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานอำเภอนาดูน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษามหาสารคาม เขต 2. Journal of Modern Learning Development. ปีที่ 5 ฉบับ
ที่ 4 (กรกฎาคม – สิงหาคม 2563): 66.
ผดุง วรรณทอง, อนันต์ ธรรมชาลัย และสานิต ศิริวิษิษฐ์กุล. การประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหาร
องค์กรเอกชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (เมษายน-
มิถุนายน 2561): 99-110.
พระบุญเพ็ง สิทธิวงษา, โยษิตา หลวงสุรินทร์, อมรรัตน์ปฏิญญาวิบูล และกนกอร บุญมี. การใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหารจัดการท้องถิ่นของบุคลากรองค์การบริหาร ส่วนตำบลสีอ อำเภอกุมภวาปีจังหวัด
อุดรธานี, วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. ปีที่ 6 ฉบับที่ 5 (กรกฎาคม 2562): 2459-2480.
วิภาดา สารัมย์. (2562). การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาในเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี, วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตศึกษา สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตศึกษา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, บทคัดย่อ.
สุพันธ์ แสนสี. (2559). การประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการโรงเรียน กีฬาจังหวัดขอนแก่น มัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพุทธบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นรเศรษฐ์ เจริญกิจโณทัย, พระมหาสุภวิชญ์ ปภสฺสโร, และ พระครูปลัดสมชัย นิสฺสโภ. (2566). การบริหาร
โรงเรียนวิถีพุทธชั้นนำตามหลักอิทธิบาท 4 ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่
การศึกษา มัธยมศึกษา, เลย, หนองบัวลำภู, วารสารมณีเชษฐาราม, วัดจอมมณี, 2566, (4)ว:
-178.
พัฒน์พรชัย เมฆวิลัย, บุญเชิด ชำนิศาสตร์, และ สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. รูปแบบการบริหารงานวิชาการตาม
หลักอิทธิบาท ๔ ในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 10.
วารสารปัญญา ปณิธาน, 8(1), (2566): 15-28.
อุเทน ฮ้อสิทธิสมบูรณ์, พระครูศรีสุธรรม นิวิฐ, และวินัย ทองมั่น. กลยุทธ์การบริหารการจัดการเรียนรู้ของ
สถานศึกษา สังกัดสำนักงานการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย จังหวันครสวรรค์ตามหลักอิทธิบาท 4. วารสารวิจัย วิชาการ, 6(3), (2566): 241-256.
ปทุมพร กาญจนอัตถ์. (2561) “แนวทางการบริหารงานบุคคลที่มีประสิทธิภาพในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน”. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและการจัดการการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย:
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, บทคัดย่อ.
Nicolai, Dante. "The Administrative Behavior of the Superintendent of School as Perceived
by High School Principals". Dissertation Abstracts International. 1971, pp. 3214-A.