การบริหารงานบุคคลตามหลักอิทธิบาท ๔ ในวิทยาลัยเทคนิคกาญจนาภิเษกอุดรธานี ตำบลหนองไผ่ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี

ปุณรัตน์  อินทุรัตน์; สัมฤทธิ์  กางเพ็ง; เกษม  แสงนนท์

ผู้แต่ง

ปุณรัตน์ อินทุรัตน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
สัมฤทธิ์ กางเพ็ง มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
เกษม แสงนนท์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น

คำสำคัญ:

อิทธิบาท 4, ผู้บริหารสถานศึกษา, การบริหารงานบุคคล

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารงานบุคคลตามหลักอิทธิบาท 4 ในวิทยาลัยเทคนิคกาญจนาภิเษกอุดรธานี ตำบลหนองไผ่ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี โดยวิธีวิจัยแบบผสมผสานกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหาร ข้าราชการ พนักงานราชการ ครูพิเศษสอน เจ้าหน้าที่ นักการภารโรงและแม่บ้าน จำนวน ๑๑๓ คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ โดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า 1. การบริหารงานบุคคลตามหลักอิทธิบาท 4 ในวิทยาลัยเทคนิคกาญจนาภิเษกอุดรธานี ตำบลหนองไผ่ อำเภอเมืออุดรธานี จังหวัดอุดรธานี พบว่า โดยภาพรวมการปฏิบัติอยู่ในระดับ มากที่สุด และเมื่อจำแนกเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีการปฏิบัติงานมากที่สุด คือ ด้านหลักวิริยะ อยู่ในระดับมากที่สุด รองลงมา คือ ด้านหลักจิตตะ อยู่ในระดับมากที่สุด และด้านหลักฉันทะ อยู่ในระดับมากที่สุด ตามลำดับ ส่วนด้านที่มีการปฏิบัติน้อยสุด คือ ด้านหลักวิมังสา อยู่ในระดับมาก 2. แนวทางการบริหารงานบุคคล ตามหลักอิทธิบาท 4 ในวิทยาลัยเทคนิคกาญจนาภิเษกอุดรธานี ตำบลหนองไผ่ อำเภอเมือง จังหวัดอุดรธานี ที่สำคัญ มีดังนี้ ด้านหลักฉันทะ คือ ผู้บริหารควรแยกความสำคัญของงาน เรียงลำดับขั้นตอนการทำงาน ด้านวิริยะ คือ วางแผน ติดตามผล และร่วมหาแนวทางแก้ไขปัญหาด้านหลักจิตตะ คือจดบันทึกการงานที่ได้รับมอบหมาย วางกรอบการปฏิบัติงานตามขั้นตตอน ติดตามความก้าวหน้า ใส่ใจและมีความละเอียดต่อการกระทำในขั้นตอนต่างๆ และ ด้านหลักวิมังสา คือ ยึดหลักความถูกต้อง อธิบายเหตุผลให้ผู้ปฏิบัติได้ทราบก่อนมอบหมายหน้าที่ ส่งผลดีต่อการปฏิบัติงานของผู้ปฏิบัติและส่งผลดีต่อองค์กร

เอกสารอ้างอิง

ธาดา รัชกิจ. การเพิ่มประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรสายปฏิบัติการวิชาชีพและบริหารทั่วไป,

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, ปีที่5 ฉบับที่ 4 (เมษายน 2563): 415-425.

สุพจน์ บุณวิเศษ, (2555). การบริหารคนเก่งในทศวรรษหน้า, วารสารการเมือง การบริหารและกฎหมาย,4(2),127. พยัต วุฒิรงค์, การบริหารทรัพยากรมนุษย์ในทศวรรษหน้า, สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์: มหาวิทยาลัย พิมพ์ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2559.

พระมหาประกาศิต สิริเมโธ (ฐิติปสิทธิกร), (2562). แนวคิดพื้นฐานเพื่อการบริหารและการพัฒนา,พระนครศรีอยุธยา: โรงพิมพ์มหาจุฬางกรณราชวิทยาลัย.

Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities”.

Educational and Psychological Measurement. 30(3): 607 – 610.

พระชวัลวิทย์ อคฺคธมฺโม (เจนดลวาการ). (2561). การศึกษาวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของอิทธิบาท 4 เพื่อความสำเร็จ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระไตรปิฎกศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาวิทวัฒน์ วิวฑฺฒนเมธี (จันทร์เต็ม). (2561). การบริหารตามหลักอิทธิบาท 4 ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาฬสินธุ์ เขต 2. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระอภินันท์ กนฺตสีโล (สิงมาดา), สุนทร สายคำ และเจ้าอธิการบุญช่วย โชติวํโส. การบริหารสถานศึกษาตาม

หลักอิทธิบาท 4 ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานอำเภอนาดูน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา

ประถมศึกษามหาสารคาม เขต 2. Journal of Modern Learning Development. ปีที่ 5 ฉบับ

ที่ 4 (กรกฎาคม – สิงหาคม 2563): 66.

ผดุง วรรณทอง, อนันต์ ธรรมชาลัย และสานิต ศิริวิษิษฐ์กุล. การประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหาร

องค์กรเอกชนในจังหวัดนนทบุรี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ 7 ฉบับที่ 2 (เมษายน-

มิถุนายน 2561): 99-110.

พระบุญเพ็ง สิทธิวงษา, โยษิตา หลวงสุรินทร์, อมรรัตน์ปฏิญญาวิบูล และกนกอร บุญมี. การใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการบริหารจัดการท้องถิ่นของบุคลากรองค์การบริหาร ส่วนตำบลสีอ อำเภอกุมภวาปีจังหวัด

อุดรธานี, วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์. ปีที่ 6 ฉบับที่ 5 (กรกฎาคม 2562): 2459-2480.

วิภาดา สารัมย์. (2562). การบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาในเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี, วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตศึกษา สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตศึกษา: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, บทคัดย่อ.

สุพันธ์ แสนสี. (2559). การประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการโรงเรียน กีฬาจังหวัดขอนแก่น มัธยมศึกษาตอนปลาย. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพุทธบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

นรเศรษฐ์ เจริญกิจโณทัย, พระมหาสุภวิชญ์ ปภสฺสโร, และ พระครูปลัดสมชัย นิสฺสโภ. (2566). การบริหาร

โรงเรียนวิถีพุทธชั้นนำตามหลักอิทธิบาท 4 ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่

การศึกษา มัธยมศึกษา, เลย, หนองบัวลำภู, วารสารมณีเชษฐาราม, วัดจอมมณี, 2566, (4)ว:

-178.

พัฒน์พรชัย เมฆวิลัย, บุญเชิด ชำนิศาสตร์, และ สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. รูปแบบการบริหารงานวิชาการตาม

หลักอิทธิบาท ๔ ในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 10.

วารสารปัญญา ปณิธาน, 8(1), (2566): 15-28.

อุเทน ฮ้อสิทธิสมบูรณ์, พระครูศรีสุธรรม นิวิฐ, และวินัย ทองมั่น. กลยุทธ์การบริหารการจัดการเรียนรู้ของ

สถานศึกษา สังกัดสำนักงานการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย จังหวันครสวรรค์ตามหลักอิทธิบาท 4. วารสารวิจัย วิชาการ, 6(3), (2566): 241-256.

ปทุมพร กาญจนอัตถ์. (2561) “แนวทางการบริหารงานบุคคลที่มีประสิทธิภาพในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน”. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและการจัดการการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย:

มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, บทคัดย่อ.

Nicolai, Dante. "The Administrative Behavior of the Superintendent of School as Perceived

by High School Principals". Dissertation Abstracts International. 1971, pp. 3214-A.