การพัฒนาการจัดประสบการณ์ตามแนวคิดการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมร่วมกับเทคนิค Magic If เพื่อส่งเสริมการรู้ซึ้งถึงความรู้สึกผู้อื่นสำหรับเด็กปฐมวัย

Monthita Khamkaeo; Angkana  Onthanee

Authors

Monthita Khamkaeo Faculty of Education Naresuan University, Phitsanulok Thailand
Angkana Onthanee Faculty of Education Naresuan University, Phitsanulok Thailand

Abstract

The objectives of this research were: (1) to create and evaluate the efficiency of learning experience management based on social and emotional learning (SEL) combined with Magic If technique to encourage empathy for early childhood, based on the 75/75 efficiency criterion; (2) to study the results of applying social and emotional learning concept with Magic If technique to promote empathy for early childhood; (2.1) compare the students’ empathy before and after participating in social-emotional learning with Magic If technique; and (2.2) study the results of social and emotional learning experience with Magic If technique. The research was conducted according to the research and development process. The sample consisted of 20 kindergarten 2 students of Ban Khok Ngam School in the second semester of the 2024 academic year, selected by purposive sampling. The instruments included the provision of social and emotional learning experience with Magic If technique and an empathy assessment for early childhood. The statistics used in data analysis were mean, standard deviation, and a dependent t-test for statistical significance. The results of this research: 1. Learning experience management based on social and emotional learning (SEL) combined with Magic If technique which has five steps, such as 1) Observe and analyze, 2) Identify emotions and understand the causes, 3) Ask "What if..." questions and connect experiences, 4) Express emotions to situations, and 5) Reflect and adjust expressions, was appropriate at the highest level (= 4.82, S.D. = 0.20). The appropriateness of the teaching and learning plan was at the highest level (= 4.86, S.D. = 0.14). Moreover, the efficiency was 78.89/80.56, according to the specified criteria. 2. Results of Learning experience management based on social and emotional learning (SEL) combined with Magic If technique for early childhood are as follows: 2.1 Students demonstrated significantly higher levels of empathy after class compared to before class, at the .05 level of statistical significance. 2.2 During the activities, students developed empathy, which can be divided into: 1) Empathy means understanding others' feelings from observing and analyzing expressed facial expressions, gestures, and behaviors. 2) Encouragement and recognizing others' needs. 3) Having a service mind, being able to predict what others need without expecting anything in return and express themselves appropriately according to the context. 4) Giving others a chance, empathizing with those who do not get what they want. 5) Social awareness, comprehending the majority's thoughts affecting emotional expressions in each situation, and all agree that what they are doing is the right thing to do, and is more aware of the majority's thoughts. The evaluation results indicate that the development of empathy or understanding others' feelings increases.

References

กรมวิชาการ. (2004). แนวการจัดกิจกรรมเตรียมประสบการณ์ตามหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2017). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

คณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. (1998). การประกันคุณภาพการศึกษา เล่มที่ 1: แนวทางการประกันคุณภาพการศึกษา. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

ทวีศักดิ์ สิริรัตน์เรขา. (2017). การคัดกรองสุขภาพจิตเด็กวัยเรียน. บียอนด์ พับลิสชิ่ง.

เทอดศักดิ์ เดชคง. (2002). ความเห็นอกเห็นใจ การสื่อสารด้วยอารมณ์และความรู้สึก. มติชน.

บุญชม ศรีสะอาด. (2011). หลักการวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). สุวิริยาสาส์น.

พัชรี จิ๋วพัฒนกุล. (2007). ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับเด็กที่มีปัญหาทางการเรียนรู้. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

มนัส บุญประกอบ. (2000). อีคิวกับภาวะผู้นำในบางประเด็น. โรงพิมพ์เดสก์ท็อป.

รังสิรัศม์ นิลรัตน์. (2010). การพัฒนาโปรแกรมการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมสำหรับนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 4-6 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รังสิรัศม์ วงศ์อุปราช. (2021). การพัฒนาโปรแกรมการเรียนรู้ทางอารมณ์และสังคมตามแนวคิดเซเฟอร์และการเรียนรู้แบบร่วมมือเพื่อส่งเสริมความสามารถทางสังคมของเด็กอนุบาล.

วรสิทธิ์ ศิริพรพาณิชย์. (2021). ฝึกสติ ฝึกสมอง จัดการความเครียดรับมือโควิด-19. สืบค้นจาก https://op.mahidol.ac.th/ga/posttoday-8/

วลัยรัตน์ วรรณโพธิ์. (2002). ผลการใช้กิจกรรมฝึกความรู้สึกไวที่มีต่อการร่วมรู้สึกของเด็กวัยเริ่มรุ่น (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ศุภณัฐ พานา, ยศวีร์ สายฟ้า, & วลัย อิศรางกูร ณ อยุธยา. (2019). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนประวัติศาสตร์ตามแนวคิดกระบวนการสืบสอบแสวงหาความรู้เป็นกลุ่มร่วมกับแนวคิด Magic If เพื่อส่งเสริมทักษะการคิดทางประวัติศาสตร์และการรับรู้ความรู้สึกทางประวัติศาสตร์ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2022). รายงานผลการประเมินพัฒนาการนักเรียนที่จบหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560 ปีการศึกษา 2565. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สุภาภรณ์ บัณฑิตย์. (2013). เอกสารชุดวิชา ECED211: จิตวิทยาพัฒนาการสำหรับเด็กปฐมวัย. สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.

Benedetti, J. (1998). Stanislavski and the actor: The method of physical action. Routledge.

Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2013). Research methods in education (7th ed.). Routledge.

Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. (2015). The 2015 CASEL guide: Effective social and emotional learning programs—Middle and high school edition.

Durlak, J. A., Weissberg, R. P., Dymnicki, A. B., Taylor, R. D., & Schellinger, K. B. (2011). The impact of enhancing students’ social and emotional learning: A meta-analysis of school-based universal interventions. Child Development, 82(1), 405–432.

Egan, G. (1986). The skilled helper: A systematic approach to effective helping (3rd ed.). Brooks/Cole Publishing Company.

Goleman, D. (1998). Working with emotional intelligence. Bantam.

Lauster, P. (1978). The personality test. Pan Books.

Stanislavski, K. (1936). An actor prepares (E. R. Hapgood, Trans.). Theatre Arts, Inc.

Weinert, F. E., & Helmke, A. (1995). Interclassroom differences in instructional quality and interindividual differences in cognitive development. Educational Psychologist, 30(1), 15–20.

Weissberg, R. P., Resnik, H., Payton, J., & O’Brien, M. U. (2003). Evaluating social and emotional learning programs. Educational Leadership, 60(6), 46–50.