วัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการของโรงเรียนขยายโอกาส ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4

หรรษพร ศรีสระ; ธณัฐชา รัตนพันธ์; สุภาพ เต็มรัตน์

ผู้แต่ง

หรรษพร ศรีสระ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
ธณัฐชา รัตนพันธ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
สุภาพ เต็มรัตน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช

คำสำคัญ:

วัฒนธรรมองค์กร, ประสิทธิผลการบริหารจัดการ, โรงเรียนขยายโอกาส

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาวัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการของโรงเรียนขยายโอกาส ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารโรงเรียน และครูประจำการของโรงเรียนขยายโอกาส รวมทั้งสิ้น 232 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม และมีค่าความเชื่อมั่นแบบสอบถามทั้งฉบับ เท่ากับ 0.97 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) การวิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และเทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหาผลการวิจัยพบว่า วัฒนธรรมองค์กร (X_tot) กับประสิทธิผลการบริหารจัดการของโรงเรียน (Y_tot) ขยายโอกาส ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4 มีความสัมพันธ์ทางบวกระดับสูงมาก (r=0.837) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 และตัวแปรวัฒนธรรมองค์กรทั้งหมด จำนวน 7 ตัว นั้นล้วนส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารจัดการของโรงเรียนขยายโอกาส ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 สามารถร่วมกันพยากรณ์ประสิทธิผลการบริหารจัดการของโรงเรียนขยายโอกาส ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 4 ได้ร้อยละ 92 (R² = .920) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

เอกสารอ้างอิง

ชนิดา จิตตรุธทะ. (2556). วัฒนธรรมองค์กร : องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทยและปัจจัยกำหนดความสำเร็จทางวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณัฏฐณิชา โคทังคะ. (2561). วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ธวัชชัย สัตยสมบูรณ์. (2548). วัฒนธรรมองค์การที่พึงประสงค์ของวิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธรสถาบันพระบรมราชชนก. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.

นวลละออ แสงสุข. (2549, เมษายน–มินายน). “วัฒนธรรมองค์กร: มหาวิทยาลัยรามคําแหง” การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. 2(2): 13–29.

พิชิตชัย ศรีใสคำ. (2565). วัฒนธรรมโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษายโสธร เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด.

ภัทรา นพคุณ. (2560). ปัจจัยด้านวัฒนธรรมโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.

วีระยุทธ ชาตะกาญจน์. (2551). เทคนิคการบริหารสำหรับนักบริหารการศึกษามืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2550). การจัดการและพฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.

สาคร สุขศรีวงศ์. (2554). การจัดการ : จากมุมมองนักบริหาร. กรุงเทพฯ : จี.พี.ไซเบอร์ พรินท์.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2550). แนวทางการกระจายอำนาจบริหารและการจัดการศึกษาให้คณะกรรมการ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาและสถานศึกษา ตามกฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการกระจายอำนาจการบริหารและการจัดการศึกษา พ.ศ. 2550. กรุงเทพฯ : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศ.

อนิวัช แก้วจำนงค์. (2557). หลักการจัดการ. สงขลา: นำศิลป์โฆษณา.

อาทิตยา ชนะมาร. (2561). วัฒนธรรมของโรงเรียนและแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.

Cooke, R. and L.J. (1987). The Reliability of the Organizational Culture Inventory. MI: Human Synergistics.

Denison, D. R. (1990). Corporate culture and organizational effectiveness. New York: Wiley.

Jerry L. Patterson, Stewart C. Purkey and Jackson V. Parker. (1988). “Guiding beliefs of our school district.” In Productive school systems for a national world. pp.107-109.

Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3): 607-610.

Lorraine C. Marais. (1998). The Relationship between Organizational Culture the Practice Program Evaluation in Human Service Organizational. Western Michigan University.

Mott, S.H. (1997). The Relationship between Organizational Culture and Organizational Effectiveness: Producing Pastoral Ministry and World– Mission Major Graduates in Four Denominational Colleges. Twin Cities, MN. Minnesota: Graduate School the University of Minnesota.

Robbins, S. P. (1987). Essentials of organizational behavior. (5th ed). New Jersey: Prentice – Hall.

Tan, K.C. (2001). “A Framework of Supply Chain Management Literature European,” Journal of Purchasing and Supply Management. 7(1): 39 -48.

Vincent W. Zheng, The impact of organizational culture structure and strategy on knowledge management effectiveness and organizational effectiveness. University of Minnesota.