การประเมินหลักสูตรการศึกษาบัณฑิต สาขาวิชาเคมี (4 ปี)  หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2562 ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา

ภัทรภร  ชัยประเสริฐ

ผู้แต่ง

ภัทรภร ชัยประเสริฐ มหาวิทยาลัยบูรพา ชลบุรี ประเทศไทย

คำสำคัญ:

การประเมินหลักสูตร, การประเมินรูปแบบซิปป์, หลักสูตรการศึกษาบัณฑิต

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อ 1) ประเมินหลักสูตรการศึกษาบัณฑิต สาขาวิชาเคมี (4 ปี) หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2562 โดยใช้รูปแบบซิปป์ และ 2) ศึกษาความคิดเห็นของสถานศึกษาต่อการปฏิบัติงานของนิสิตในสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้ทรงคุณวุฒิ อาจารย์ประจำหลักสูตร อาจารย์ผู้สอน ผู้บริหารสถานศึกษาและครูพี่เลี้ยง 5) นิสิตสาขาเคมี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสอบถามความคิดเห็น และ แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. ด้านบริบท ผลการประเมินในภาพรวมพบว่า มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาองค์ประกอบรายด้านพบว่า เนื้อหารายวิชา มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ปรัชญาและวัตถุประสงค์ของหลักสูตร และ โครงสร้างของหลักสูตร ตามลำดับ 2. ด้านปัจจัยนำเข้า ผลการประเมินในภาพรวมพบว่า มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาองค์ประกอบรายด้านพบว่า คุณสมบัติอาจารย์ผู้สอน มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ ปัจจัยพื้นฐานของผู้เรียน และสิ่งสนับสนุนการเรียนรู้ ตามลำดับ 3. ด้านกระบวนการ ผลการประเมินในภาพรวมพบว่า มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาองค์ประกอบรายด้านพบว่า การวัดและประเมินผล มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมาคือ การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ และ การจัดกิจกรรมเสริมหลักสูตร ตามลำดับ 4. ด้านผลผลิต ผลการประเมินในภาพรวมพบว่า มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาองค์ประกอบรายด้านพบว่า คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของนิสิตมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด และมีค่าเฉลี่ยใกล้เคียงกับความพึงพอใจต่อการปฏิบัติงานในสถานศึกษา ผลวิจัยพบว่าความคิดเห็นของสถานศึกษาต่อการปฏิบัติงานของนิสิตในสถานศึกษา ภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีจุดเด่นดังนี้ มีความรู้ความสามารถในการสอนเป็นอย่างดี ถ่ายทอดความรู้อย่างมีกระบวนการ สามารถบูรณาการวิชาชีพครูกับวิชาเฉพาะทางเคมี มีความตั้งใจในการจัดการเรียนการสอน รับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมาย สามารถแก้ปัญหาในการสอนและควบคุมชั้นเรียนได้ มีการใช้เทคโนโลยีในการจัดการชั้นเรียน ตรงต่อเวลา มีระเบียบวินัย และปฏิบัติตามกฎและระเบียบของสถานศึกษา

เอกสารอ้างอิง

กิตติมา พันธ์พฤกษา, วิโรฒน์ ชมภู, ศาณิตา ต่ายเมือง, & ลักษณ์มงคล ถาวรณา. (2561). การประเมินหลักสูตรการศึกษาบัณฑิต (หลักสูตร 5 ปี) สาขาวิชาการสอนวิทยาศาสตร์ทั่วไป (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2554) คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 20(1), 12-24.

ธิดารัตน์ ตันนิรัตร์. (2551). การเปรียบเทียบหลักสูตรครุศาสตร์/ศึกษาศาสตร์ 4 ปี และ 5 ปี การศึกษาวิจัยแบบพหุวิธี [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย].

นพมณี เชื้อวัชรินทร์, สมศิริ สิงห์ลพ, ศาณิตา ต่ายเมือง, ภาสกร ภักดิ์ศรีแพง, รุ่งทิพย์ ทิพย์เนตร, & มันทนา เมฆิยานนท์. (2024). การประเมินหลักสูตรและอนาคตภาพของหลักสูตรการศึกษาบัณฑิต สาขาวิชาชีววิทยา หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2562 คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. E-Journal of Education Studies, Burapha University, 6(3), 33-49.

มารุต พัฒผล. (2567). การประเมินหลักสูตรเพื่อการเรียนรู้และพัฒนา (พิมพ์ครั้งที่ 4). จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.

ราชกิจจานุเบกษา. (2558). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง เกณฑ์มาตรฐานหลักสูตรระดับปริญญาตรี พ.ศ. 2558. https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2558/E/295/2.PDF

ราชกิจจานุเบกษา. (2562). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง มาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรี สาขาครุศาสตร์และสาขาศึกษาศาสตร์ (หลักสูตรสี่ปี) พ.ศ. 2562. https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/056/T_0012.PDF

วิชัย วงษ์ใหญ่. (2537). กระบวนการพัฒนาหลักสูตรและการเรียนการสอนภาคปฏิบัติ. สุวีริยาสาส์น.

สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. ภาควิชาบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุนีย์ ภู่พันธ์. (2546). แนวคิดพื้นฐานการสร้างและการพัฒนาหลักสูตร. The Knowledge Center.

สุรพงศ์ รัตนะ, ธิดาพร สวยสอาด, ธัญญาวิดี ปินะกาโน, กาญจนาวดี ประสิทธิสา, จิตติมา ทิสุวรรณ, & ธนเทพ ปะตังถาเน. (2565). การประเมินหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ. 2562) คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม. วารสารวิจัยและพัฒนาอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง, 1(2), 28-36.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). รายงานการวิจัยแนวโน้มภาพอนาคตการศึกษาและการเรียนรู้ของไทย ในปี พ.ศ. 2573. บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.

อภิภา ปรัชญพฤทธิ์. (2560). การพัฒนารูปแบบการผลิตครูเพื่อรองรับการศึกษายุค 4.0. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 35(3), 102-135.

Stufflebeam, D. L. (1971). The relevance of the CIPP evaluation model for educational accountability. Journal of Research and Development in Education, 5(1), 19-25.

Stufflebeam, D. L., Foley, W. J., Gephart, W. J., Guba, E. G., Hammon, R. L., Merriman, H. O., & Provus, M. M. (1971). Education evaluation and decision making. Peacock.

Tyler, R. W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. The University of Chicago Press.

Taba, H. (1962). Curriculum development: Theory and practice. Harcourt, Brace & World.