ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครศรีธรรมราช

ธัญชนก เทพไชย; อรรครา  ธรรมาธิกุล; วีระยุทธ  ชาตะกาญจน์

ผู้แต่ง

ธัญชนก เทพไชย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, นครศรีธรรมราช, ประเทศไทย
อรรครา ธรรมาธิกุล มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, นครศรีธรรมราช, ประเทศไทย
วีระยุทธ ชาตะกาญจน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, นครศรีธรรมราช, ประเทศไทย

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์, ประสิทธิผลของสถานศึกษา, องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา ศึกษาประสิทธิผลของโรงเรียน ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา และศึกษาแนวทางพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหาร สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครศรีธรรมราช กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ ได้แก่ ครู จำนวน 261 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ ซึ่งผลการวิจัย พบว่า 1. ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมาก พบว่า ด้านความไว้วางใจ มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด และ ด้านการมีความยืดหยุ่น มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด 2. ผลการวิเคราะห์ข้อมูลประสิทธิผล ของสถานศึกษาสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยรวมอยู่ในระดับมาก พบว่า ด้านความสามารถในการปรับเปลี่ยนและพัฒนาสถานศึกษา มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด และ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด 3. ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษา ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยรวมมีความสัมพันธ์ ในระดับสูงมาก โดยตัวแปร ที่มีความสัมพันธ์สูงสุด คือ ด้านการมีความยืดหยุ่น มีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ เท่ากับ .881 4. แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา พบว่า ผู้บริหารต้องมองภาพรวมขององค์กรได้อย่างชัดเจน เข้าใจงานทุกงานในโรงเรียน เป็นผู้นำที่เห็นคุณค่าเล็ก ๆ น้อยๆ จากการทำงานของครู ซึ่งก่อให้เกิดประโยชน์แก่นักเรียนและองค์กร โดยต้องอาศัยประสบการณ์ด้านการบริหารพอสมควร นอกจากนี้ควรมีเครือข่ายเพื่อการสนับสนุนองค์กร ทั้งทางตรงทางอ้อม ต้องเป็นผู้นำที่มีการวางแผนที่ดี มองทิศทางการบริหารงานในอนาคตได้ชัดเจน มีเป้าหมายที่เด่นชัด

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 (และแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2562). กรุงเทพฯ: องค์การค้าของคุรุสภา.

ชาตรี ประสมศรี. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย).

ธนาภรณ์ นีลพันธนันท์. (2562). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมเขต 32 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์).

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

พีระพงษ์ สิทธิอมร. (2561). การจัดการศึกษาที่หลากหลาย เพื่อแสวงหาแนวทางปฏิรูป. มติชนออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 23 มิถุนายน 2566, จาก http://www.matichon.co.th/education/new

ศราวุธ กางสำโรง. (2559). อิทธิพลของภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาที่มีต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคามเขต 1 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม).

สำนักงานท้องถิ่นจังหวัดนครศรีธรรมราช. (2566). รายงานการประเมินตนเอง สำนักงานท้องถิ่นจังหวัดนครศรีธรรมราช ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. นครศรีธรรมราช: สำนักงานท้องถิ่นจังหวัดนครศรีธรรมราช.

อารบี ทองศรีนุ่น. (2564). ภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของผู้บริหารส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานการศึกษาเอกชน จังหวัดนครศรีธรรมราช (สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยหาดใหญ่).

Dubrin, A. J. (2006). Principles of leadership. Canada: South-Western, Cengage Learning.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.

Likert, S. (1961). New patterns of management. New York: McGraw-Hill.