ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนรู้ของครู สังกัด สำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช

ผู้แต่ง

  • อรอุมา สุขจันทร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, นครศรีธรรมราช, ประเทศไทย
  • เบญจพร ชนะกุล มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, นครศรีธรรมราช, ประเทศไทย
  • อโนทัย ประสาน มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, นครศรีธรรมราช, ประเทศไทย

คำสำคัญ:

ภาวะผู้นำทางวิชาการ, การจัดการเรียนรู้ของครู, ผู้บริหารสถานศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร 2) ศึกษาการจัดการเรียนรู้ของครู 3) ศึกษาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร ที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนรู้ของครู และ 4) ศึกษาแนวทางพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนรู้ของครู สังกัดสำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารและครู รวมทั้งสิ้น 184 คน เครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การถดถอยเชิงพหุคูณ และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า 1. ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร โดยรวม อยู่ในระดับมาก โดยด้านการกำหนดภารกิจของโรงเรียน มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด ส่วนด้านการนิเทศและการประเมินผล มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด 2. ผลการจัดการเรียนรู้ของครู โดยรวม อยู่ในระดับมาก โดย ด้านการจัดสภาพแวดล้อมและบรรยากาศที่เอื้อต่อการเรียนรู้ มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด และ ด้านการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษา มี มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด 3. ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา ด้านการนิเทศและประเมินผลการสอนของครู ด้านการจัดสภาพแวดล้อมและบรรยากาศที่เอื้อต่อการเรียนรู้ และ ด้านการพัฒนาหลักสูตร ส่งผลต่อการจัดการเรียนรู้ของครู อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 4. แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหาร พบว่า ผู้บริหารต้องพัฒนาตนเองเพื่อเสริมทักษะด้านเทคโนโลยีและนวัตกรรม ใช้เครือข่ายผู้บริหารเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ สนับสนุนครูในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ เปิดโอกาสให้ทดลองใช้เทคนิคการสอนแบบใหม่ ๆ ส่งเสริมให้มีการใช้เทคโนโลยี นวัตกรรมในการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้อย่างเป็นระบบ

เอกสารอ้างอิง

กรองกาญจน์ อรุณเมฆ. (2567). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 9. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร

จตุพงศ์ ทองนวล (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อคุณภาพการจัดการศึกษาของสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหวัดนครศรีธรรมราช เขต 1. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต นครศรีธรรมราช : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.

เตือนตา สุพรรณทอง. (2563). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ของครู สหวิทยาเขตนนทบุรี 2. สารนิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย : กรุงเทพมหานคร.

ธีระ รุญเจริญ. (2549). ความเป็นมืออาชีพของผู้บริหารสถานศึกษาสภาพปัญหาความจำเป็นและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.

พระอนุรักษ์ จุดสี. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา กับประสิทธิภาพการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 1 การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง ค.ม.พะเยา: มหาวิทยาลัยพะเยา.

มงกุฎ วงศ์สาคร. (2566). สมรรถนะประจำสายงานของครูที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการจัดการเรียนรู้ ของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษาสกลนคร วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

รุ่ง แก้วแดง. (2545). ปฏิวัติการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร : มติชน.

วีระยุทธ ชาตะกาญจน์. (2556). เทคนิคการบริหาร สำหรับนักบริหารการศึกษามืออาชีพ (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน (พ.ศ. 2566–2570) ของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

สุภาพร กล่อมมะโน. (2567). พฤติกรรมผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนรู้ของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1 (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.

หยาดทิพย์ ซีซอง. (2567). ปัจจัยภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการจัดการเรียนรู้ของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามุกดาหาร (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607–610.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-07-01

รูปแบบการอ้างอิง

สุขจันทร์ อ. ., ชนะกุล เ. ., & ประสาน อ. . (2025). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการจัดการเรียนรู้ของครู สังกัด สำนักงานส่งเสริมการเรียนรู้ประจำจังหวัดนครศรีธรรมราช. Journal of Buddhist Education and Research (JBER), 11(3), 561–574. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jber/article/view/284155