สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา  สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานราธิวาส

นัสริน  อาแว; ศัจนันท์  แก้ววงศ์ศรี

ผู้แต่ง

นัสริน อาแว มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ สงขลา ประเทศไทย
ศัจนันท์ แก้ววงศ์ศรี มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ สงขลา ประเทศไทย

คำสำคัญ:

สมรรถนะ, ผู้บริหารสถานศึกษา, ประสิทธิผลของสถานศึกษา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา 2) ระดับประสิทธิผลของสถานศึกษา และ 3) สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนโรงเรียนระดับมัธยมศึกษา จำนวน 78 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม ได้ค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ .985 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก (x̄= 4.28, S.D.= 0.57) ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ 2) ระดับประสิทธิผลของผู้บริหารสถานศึกษา โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก (x̄= 4.26, S.D= 0.55) ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านความสามารถผลิตนักเรียนให้มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงขึ้น และ 3) สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา มีความสัมพันธ์ทางบวก (R = .899) อยู่ในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยพบว่า มีสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลอย่างชัดเจน 2 ด้าน ได้แก่ ด้านการพัฒนาศักยภาพบุคลากร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 และด้านการมีวิสัยทัศน์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยสมรรถนะด้านการพัฒนาศักยภาพบุคลากร มากที่สุด (β=.568) รองลงมาได้แก่ ด้านการมีวิสัยทัศน์ (β=.300) และด้านการมุ่งผลสัมฤทธิ์ (β=.145) ตามลำดับ ซึ่งสามารถเขียนสมการพยากรณ์ได้ ดังนี้ Y=0.544+0.260(x5)+0.530(x6)

เอกสารอ้างอิง

กนกพร พุทธรักษา. (2564). ภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์กับการสื่อสารภายในองค์กรสถานศึกษา. วารสารวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 17(1), 45–58.

กัญญานิษฐ์ ขุนประดิษฐ์. (2562). สมรรถนะหลักของผู้บริหารที่ส่งผลต่อคุณภาพการบริหารจัดการศึกษาในโรงเรียนตามความคิดเห็นของครู. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 4(1), 73–85.

กิตติชัย เทียนไข. (2563). สมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 5 ลพบุรี. วารสารพัฒนาทักษะทางวิชาการอย่างยั่งยืน, 2(2), 49–61.

จิระพงษ์ สุวรรณนุกูล. (2561). การบริหารงานวิชาการเพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.

ดาราพร เชยเถื่อน. (2561). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 10. วารสารสังคมศาสตร์วิจัย, 9(2), 25–46.

ธนพล จันทร์งาม. (2563). การพัฒนาประสิทธิผลการทำงานเป็นทีมในองค์กรการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์การบริหารและพัฒนา.

ธีรเดช รุจิระเบียบ. (2560). การบริหารองค์กรแนวใหม่ในสถานศึกษาไทย. วารสารการบริหารการศึกษา, 18(2), 41–56.

ประสิทธิ์ แก้วใส. (2565). การบริหารองค์กรด้วยวิสัยทัศน์แห่งอนาคต. กรุงเทพฯ: สถาบันบริหาร.

เปรมวดี จิตอารีย์. (2560). สมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 14(27), 108–115.

เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย. (2549). หลักการและการใช้สถิติการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวสำหรับการวิจัยทางการพยาบาล (พิมพ์ครั้งที่ 3). สงขลา: ชานเมืองการพิมพ์.

วราภรณ์ พันธุ์อร่าม. (2562). ภาวะผู้นำกับการพัฒนาตนเองของผู้บริหารสถานศึกษา: แนวทางการพัฒนาความสามารถเชิงกลยุทธ์. วารสารวิชาการครุศาสตร์, 47(3), 88–104.

วราภรณ์ ศรีโพธิ์. (2565). กลยุทธ์การพัฒนาทีมงานในสถานศึกษาสู่ความเป็นองค์การเรียนรู้. วารสารวิชาการและวิจัยการบริหารการศึกษา, 7(1), 12–29.

สนธยา ทองก่ำ. (2567). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลและคุณลักษณะของผู้เรียน โรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุรินทร์. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 9(2), 1982–1996.

สมพร ศักดา. (2567). สมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. วารสารสันติสุขปริทรรศน์, 5(2), 1–14.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานราธิวาส. (2562). รายงานประจำปี พ.ศ. 2562. นราธิวาส: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานราธิวาส.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). แนวทางการบริหารสถานศึกษาเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. (2566). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาบุคลากรของสำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ. 2566–2570. สืบค้นเมื่อ 20 มีนาคม 2568, จาก https://ops.moe.go.th/wp-content/uploads/2024/11/แผนพัฒนาบุคลากรของ-สป.-ปี-67.pdf

สำนักพัฒนาและส่งเสริมวิชาชีพ. (2561). ชุดวิชาการจัดการเรียนรู้โครงการพัฒนาวิชาชีพผู้บริหารการศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษาประจำการ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.

สำนักวิจัยและพัฒนาการบริหารการศึกษา. (2562). แนวทางการบริหารโดยใช้ผลสัมฤทธิ์เป็นฐานในสถานศึกษา.

สุกิจ พันธ์เพิ่มพูน. (2564). ภาวะผู้นำทางการศึกษาในบริบทชายแดนใต้. วารสารการศึกษาและพัฒนาสังคม, 14(1), 45–60.

สุขุม นวลสกุล. (2561). การบริหารการศึกษากับบทบาทของผู้นำในศตวรรษที่ 21. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 9(1), 1–15.

สุภัสสร สุริยะ. (2563). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์การศึกษาไทย.

Barnard, C. I. (1968). The function of the executive. Cambridge, MA: Harvard University Press.

Hannan, M. T., & Freeman, J. (1977). Obstacles to comparative studies. In P. S. Goodman & J. M. Pennings (Eds.), New perspectives on organizational effectiveness (pp. 106–131). San Francisco, CA: Jossey-Bass.

Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (1985). Educational administration: Theory, research, and practice (8th ed.). New York, NY: McGraw-Hill.