กระบวนการขัดเกลาพฤติกรรมของสามเณร วัดเจดีย์หลวงวรวิหาร อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ๑) เพื่อศึกษาความรู้เกี่ยวกับการขัดเกลาพฤติกรรมของสามเณร๒) เพื่อวิเคราะห์ทัศนคติของสามเณรที่มีต่อการขัดเกลาพฤติกรรม๓) เพื่อศึกษาแนวทางการใช้หลักธรรมทางพระพุทธศาสนาในการขัดเกลาพฤติกรรมของสามเณร เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพประชากร ได้แก่ สามเณรที่มีอายุระห่ว่าง๑๓-๑๘ปี การวิจัยพบว่าสามเณรได้รับความรู้คำสอนของพระพุทธเจ้านำไปใช้ในชีวิตจริงมีผลต่อการดำเนินชีวิตและการปฏิบัติธรรมทำให้มีจิตใจที่ผ่องใสการทำวัตรสวดมนต์ ช่วยให้มีสมาธิในการเรียนกิจวัตรต่างๆ ช่วยส่งเสริมให้เป็นคนดีให้รู้จักหลักธรรมฝึกนิสัยให้ขยันหมั่นเพียร ใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ และมีความรับผิดชอบ ความสามัคคี ทำให้รู้จักมีจิตอาสารู้จักแนวทางการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนาสอนให้สามเณรมีความอ่อนน้อมถ่อมตนสิ่งสนับสนุนที่ทำให้เกิดการขัดเกลาพฤติกรรมของสามเณรคือ ทำวัตรสวดมนต์ เช้า เย็น เชื่อว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตนสรุปได้ว่าการสอนให้มีความละอาย ความเกรงกลัวต่อบาปแนวทางควรมีสถานที่ฝึกฝนอบรมสามเณรก่อนที่เข้ามาอยู่ในเมืองใหญ่การเรียนนักธรรมบาลีในวัดให้เข้มงวดมากขึ้นและการทำกิจกรรมร่วมกันมีผลที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและพฤติกรรม