วิธีการของพระพุทธเจ้า

บทคัดย่อ

บทความนี้ผู้เขียนได้เขียนขึ้นเพื่อหาเหตุผลแย้งข้อยืนยันที่มีผู้กล่าวว่า การสอนพุทธศาสนาไม่ควรใช้วิธีการทางปรัชญามาสอน เพราะว่าพุทธศาสนามีวิธีการสอนเป็นของตนเองซึ่งเรียกว่า กระบวนการใช้การแก้ปัญหาเป็นฐาน (Problem solving-based approach) นั่นคือ การใช้วิธีการของอริยสัจจ์ ๔ ที่มีหลักการว่า ทุกข์มีสาเหตุมาจากสมุทัย ถ้าอยากจะแก้ทุกข์ต้องกลับไปเริ่มแก้ที่สมุทัย ในเรื่องนี้ ผู้กล่าวอ้างได้กล่าวว่า การใช้วิธีการของปรัชญามาสอนพุทธศาสนาทำให้ผลที่ได้ไม่ตรงกัน คือ เรียนพุทธศาสนาแต่ได้พุทธปรัชญาแทน ในบทความนี้ ผู้เขียนต้องการอภิปรายวิธีการของพระพุทธเจ้าเพื่อแสดงให้เห็นว่า พระพุทธเจ้าได้ใช้วิธีการซึ่งผู้เขียนเรียกว่า วิธีการทางปรัชญามาสอนนานแล้ว เช่น วิธีการในเตวิชชสูตรแห่งทีฆนิกายเป็นต้น และวิธีการที่ผู้เขียนเรียกว่าวิธีการทางปรัชญาจะเป็นวิธีการของพุทธศาสนาหรือไม่ ผู้เขียนคิดว่า มันไม่สำคัญ แต่ที่ผู้เขียนนำมาแสดงให้เห็นในบทความนี้เพื่อต้องการแสดงให้เห็นว่า การด่วนสรุปโดยไม่เข้าใจวิธีการของพระพุทธเจ้าอย่างชัดเจนจะทำให้เกิดความเข้าใจผิดและเมื่อเข้าใจผิดแล้วจะทำให้ยากต่อการพัฒนากระบวรการคิดและพัฒนาทางวิชาการ