วิกฤตวัฒนธรรม เปลี่ยนผ่านวิถีชีวิตสังคมไทยในยุคดิจิทัล

บทคัดย่อ

        บทความวิชาการเรื่อง วิกฤตวัฒนธรรม เปลี่ยนผ่านวิถีชีวิตสังคมไทยในยุคดิจิทัล มีวัตถุประสงค์ เพื่อสะท้อนสภาพวัฒนธรรมในสังคมที่เปลี่ยนแปลงไป จากอดีตถึงปัจจุบัน และแนวทางการคงอยู่ของวัฒนธรรมไทยบทความนี้ใช้วิธีการศึกษาข้อมูลจากเอกสารและงานวิชาการ รวบรวมวิเคราะห์ สังเคราะห์ ข้อมูล เทียบเคียงแนวคิด ทฤษฏีทางสังคมศาสตร์ มาบูรณาการในการนำเสนอ ด้วยความเจริญก้าวหน้าด้านเทคโนโลยี สู่ยุคดิจิทัลการสื่อสารไร้พรมแดน เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้วิถีวัฒนธรรมข้ามชาติ ส่งผลกระทบกับวัฒนธรรมความเป็นอยู่ดั้งเดิม การเปลี่ยนคุณค่า ภูมิปัญญา ความรู้สึก วัฒนธรรมให้กลายเป็นสินค้า อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมถูกครอบงำถึงขั้นวิกฤต ซึ่งวัฒนธรรมกลับกลายเป็นตัวคุณค่าที่เปลี่ยนสินค้าให้เป็นความนิยมเชิงธุรกิจตามชนชาติพันธ์อื่น ส่งผลต่อวิถีชีวิตคนในสังคมเดิมขาดความเป็นตัวตน ความเป็นแก่นสารวัฒนธรรมเพียงอาศัยความรู้สึกเรื่องชาตินิยมเข้ามา เพราะชาตินิยมหรือความเป็นไทยต่างๆเหล่านี้ ได้ถูกระบบทุนนิยมเข้ามามีบทบาทในการดำเนินชีวิต หากมองอีกแง่หนึ่งเพื่อความอยู่รอดและรู้เท่าทันการการเปลี่ยนแปลงที่สังคมไทยไม่สามารถยับยั่งการไหล่บ่าของวัฒนธรรมข้ามชาติได้ หากเพียงปรับเปลี่ยนแนวคิดรับเอาวัฒนธรรมปรับใช้ให้เหมาะสมกับสังคมไทย ซึ่งในอนาคตอันใกล้ ประมาณ 20 – 30 ปี ข้างหน้า ความเป็นโลกาภิวัฒน์จะขยายตัวลงไปสู่เบื้องล่างมากขึ้น ดังนั้นหนทางพื่อความคงอยู่ของวัฒนธรรมความเป็นไทยที่ล่าหลังจำต้องปรับเปลี่ยนตามกาลเวลา ด้วยการพัฒนาทักษะในการนำเครื่องมือ อุปกรณ์ และเทคโนโลยีดิจิทัลที่มีอยู่ในปัจจุบัน อาทิ คอมพิวเตอร์ โทรศัพท์ แทปเลต ไอแพด โปรแกรมคอมพิวเตอร์ และสื่อออนไลน์ มาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด ในการสื่อสาร การปฏิบัติงาน และเพื่อพัฒนากระบวนการทำงานร่วมกัน เพื่อความอยู่รอด อยู่ได้อย่างมีความสุข และยั่งยืน