Development of Learning Model Using Synthetic Technique and Self-directed Learning with Web Support to Enhance Creative Thinking and Self-Learning Ability of Elementary Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to develop the learning model using synthetic techniques with
self-directed learning on web support to enhance the creative thinking and self-learning ability of elementary
students. The research method divided into 2 steps were 1) synthesis of a learning model by in-depth
interview and target group was 13 experts in the development of learning model selected purposive
sampling technique and 2) the learning model evaluation and 5 experts in the target group to an assessment
of learning model selecting purposive sampling technique. Data collection used suitability assessment of the
learning model. The statistics used in the data analysis were mean and standard deviation.
The research revealed that 1) Learning model using the synthetic technique with self-directed
learning on web support consisted of 6 components: (1) Syntax techniques, (2) Self-directed learning,
(3) Web lessons, (4) Support systems, (5) Learners, and (6) Teachers, and 2) Results of the evaluation of
the learning model from the experts showed the most appropriate level ( = 4.62, S.D. = 0.07), which
able implemented the learning model as a master model for developing learning instruments to enhance
creative thinking and self-learning ability.
Article Details
ข้อกำหนดเบื้องต้นที่ผู้นิพนธ์(ผู้ส่งบทความ) ควรทราบ
1. ผู้นิพนธ์ที่ประสงค์จะลงตีพิมพ์บทความกับวารสาร ตั้งแต่เดือนมกราคม 2563 เป็นต้นไป ให้ใช้รูปแบบใหม่ (Template 2563) โดยสามารถดูตัวอย่างได้ที่เมนู GUIDELINES
2. จะตีพิมพ์และเผยแพร่ได้ ต้องผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review)
3. การประเมินบทความโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) เป็นแบบ Double Blind
4. การอ้างอิงบทความใช้หลักเกณฑ์ APA (American Psychological Association) คลิก
5. บทความถูกปฏิเสธการตีพิมพ์ ไม่ผ่านการประเมิน ผู้นิพนธ์ขอยกเลิกเองหรือชำระเงินก่อนได้รับการอนุมัติ ทางวารสารไม่มีนโยบายการคืนเงิน
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
เกียรติศักดิ์ วจีศิริ. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบนำตนเองบนเว็บเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการคิดวิเคราะห์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระดับประถมศึกษา [วิทยานิพนธ์ ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ใจทิพย์ ณ สงขลา. (2550). E-Instructional Design วิธีวิทยาการออกแบบการเรียนการสอนออนไลน์. ศูนย์ตำราและเอกสารทางวิชาการ คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ถวัลย์ มาศจรัส. (2553). MODEL การจัดการศึกษาและแหล่งการเรียนรู้สร้างสรรค์. ธารอักษร.
ทิศนา แขมมณี. (2545). ศาสตร์การสอน องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนาวุฒิ นิลมณี ดวงกมล โพธิ์นาค และกฤช สินธนะกุล (2554). การจำแนกรูปแบบการเรียนรู้ตามรูปแบบVARK ของนักศึกษาสาขาวิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ปณิตา วรรณพิรุณ. (2551). การพัฒนารูปแบบการเรียนบนเว็บแบบผสมผสานโดยใช้ปัญหาเป็นหลักเพื่อพัฒนาการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนิสิตปริญญาบัณฑิต [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต].จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2558). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 2. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลาวัณย์ ทองมนต์. (2550). การพัฒนาหลักสูตรเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยการนำตนเองของผู้เรียนในระดับประถมศึกษา [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิจารณ์ พานิช. (2554). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 2. ตถาตาพลับลิเคชั่นจำกัด.
สมคิด อิสระวัฒน์. (2539). ลักษณะการเรียนรู้ด้วยตนเองของคนไทย วารสารมหาวิทยาลัยมหิดล,3(4), 177-181.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).(2559). รายงานสรุปผลสังเคราะห์ผลการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม (พ.ศ.2554-2558). สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).
สุทิพย์ เป้งทอง. (2555). การพัฒนาตัวแบบการเรียนการสอนแบบพินส์-เว็บเควสท์ เพื่อเสริมสร้างการเรียนรู้ด้วยตนเองเพื่อพัฒนาทักษะทางความคิดและการเรียนรู้ด้วยตนเอง [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
สุวัฒน์ วัฒนวงศ์. (2548). แนวคิดทางอาชีวศึกษาและการศึกษาผู้ใหญ่. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อารี พันธ์มณี. (2557). ฝึกให้คิดเป็นคิดให้สร้างสรรค์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อินทิรา พรมพันธุ์. (2550). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนบนเว็บโดยใช้กระบวนการเรียนรู้แบบเบรนเบสด์ในวิชาการออกแบบเพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของนิสิตนักศึกษาในระดับปริญญาบัณฑิต [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Bersin, J. (2004). The blended learning book : Best practices. Proven methodologies and lessons earned.Calif: Pfeiffer.
Dade, C. (2010). Edited by, James Bellanca & Ron Brandt. Comparing frameworks for 21st century
skills. 21st Century skills : Rethinking how students learn. Solution Tree Press,51-76.
Gordon, William, J.J. (1972). Synectics : The Development of Creative Capacity. Collier-Macmillan Ltd,.
Hurlock, E.B. (1972). Child Development. (5thed.), McGraw Hill.
Knowles, M.S. (1975). Self-directed learning : A guide for learners and teachers. Follett Publishing.
Paziotopoulos, A.,& Kroll, M. (2004).“Hooked on thinking.” Journal of The Reading Teacher,57(7),672-677.
Torrance, E.P. (1965). Rewarding creative behavior : experiments in classroom creativity. New Jersey.