Factors and Indicators of the Excellence of 5.0 Private Vocational Schools

Main Article Content

Sompop Juntarach
Rungchatchadaporn Vehachart
Jarus Ativittayaphon
Sinchai Suwanmanee

Abstract

This research aimed to investigate the factors and indicators of the excellence of 5.0 private vocational schools. The study utilized document research and interviews with experts who experienced in the administration of private vocational schools. Nine samples were purposefully selected for the study. Data were collected through semi-structured interviews to cover main factors, sub-factors, and indicators. The tools were reviewed by five experts with experience in research and private vocational school administration to ensure content coverage, content validity, and construct validity, with a consistency index between 0.60 and 1.00.
 
The results revealed that the factors and indicators of excellence in private vocational schools 5.0 comprised 3 main factors, 10 sub-factors, and 48 indicators. Specifically, 1) the competency of students in private vocational schools consisted of 4 sub-components and 20 indicators, 2) the quality of vocational school personnel consisted of 3 sub-components and 14 indicators, and 3) the sustainable growth of private vocational schools consisted of 3 sub-components and 14 indicators.

Article Details

How to Cite
Juntarach, S., Vehachart, R., Ativittayaphon, J., & Suwanmanee, S. (2024). Factors and Indicators of the Excellence of 5.0 Private Vocational Schools. Journal of Education Rajabhat Maha Sarakham University, 21(1), 113–122. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edu-rmu/article/view/270086
Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). https://waa.inter.nstda.or.th/stks/pub/2017/20170313-Education-Development-Plan-12.pdf

กาญจนา สุขใจ และ พา อักษรเสือ. (2563). กลยุทธ์การพัฒนาสมรรถนะของนักศึกษาอาชีวศึกษายุคการศึกษา 4.0. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์, 8(6), 2337-2349.

จงสถาพร ดาวเรือง. (2560). อนาคตภาพการอาชีวศึกษาระบบทวิภาคีของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2559-2569). [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.

ธิติมา พลับพลึง. (2562). คุณภาพชีวิตการทำงานของแรงงานที่จบอาชีวศึกษา. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์แห่งรัตนโกสินทร์, 1(1), 60-78.

ธนชพร พุ่มภชาติ, ธนารักษ์ สารเถื่อนแก้ว, สุทธิพงษ์ มากุล, รัตนา บุญเลิศพรพิสุทธิ์ และ สุกัญญา สมมณีดวง. (2563). การจัดการศึกษาไทยยุค 5G. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 10(3), 31-38.

นิพิฐพนธ์ นันทะวงศ์ และคณะ. (2566). รูปแบบการพัฒนาขีดความสามารถบุคลากรในสถานศึกษาด้านการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสารครุศาสตร์ราชภัฏเชียงใหม่, 2(1), 19-37.

ปรีชา ออกกิจวัตร. (2564). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างองค์ประกอบภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคการศึกษา 5.0 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาในภาคกลางและภาคตะวันออก. [วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.

พระราชบัญญัติการอาชีวศึกษา พุทธศักราช 2551. (2551). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 125 ตอนที่ 23 ก. หน้า 1-24.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2562). พลิกฟื้นการจัดการศึกษาของชุมชน สร้างการศึกษาไทยยุค 5.0 อย่างยั่งยืน. https://infocenter.nationalhealth.or.th/node/27693

มนัสฌาน์ ชูเชิด. (2565). กระบวนการพัฒนาสมรรถนะของผู้เรียนวิทยาลัยอาชีวศึกษาสงขลาให้มีคุณลักษณะที่พึงประสงค์. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 8(2), 285-303.

วราภรณ์ ศรีจันทร์พาล. (2565). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการเพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะที่พึงประสงค์ ของนักศึกษาพยาบาลในศตวรรษที่ 21 สถาบันพระบรมราชชนก. [วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยพะเยา.

วิทยา เจียมธีระนาถ และขวัญกมล ดอนขวา. (2560). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความเจริญเติบโตขององค์กรของโรงแรม 3-5 ดาว ในจังหวัดนครราชสีมา. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 9(2), 49-59.

ศิริ ถีอาสนา และเฉลิมเกียรติ ถีอาสนา. (2565). ผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของผู้เรียนตามนโยบายแห่งรัฐด้านการจัดการอาชีวศึกษา. วารสารการอาชีวศึกษาภาคกลาง, 6(1), 1-9.

สานิตย์ หนูนิล. (2566). การดำเนินการด้านความยั่งยืนขององค์กรธุรกิจในประเทศไทย: การศึกษาชิงประจักษ์บริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ เอ็ม เอ ไอ. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 10(1), 165-190.

สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. (2562). หลักเกณฑ์และแนวปฏิบัติการจัดการอาชีวศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพและระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง. http://bsq2.vec.go.th/document/การพัฒนาหลักสูตร/1.pdf

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2558). สภาพการจัดการศึกษาเฉพาะทางในประเทศไทยปี 2556: การผลิตบุคลากรสำนักวิจัยและพัฒนาการศึกษา. พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2554). รายงานด้านเศรษฐกิจสังคมและการเมือง. กระทรวงศึกษาธิการ.

สุพจน์ อิงอาจ. (2563, 1 พฤษภาคม). การศึกษา 5.0 ภาพอนาคตของประเทศไทย. MATICHON ONLINE. https://www.matichon.co.th/education/news_2162785

อจลา ศิริเสรีวรรณ และ สุกัญญา แช่มช้อย. (2564). สภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการจำเป็นของการพัฒนาการบริหารวิชาการของโรงเรียนประถมศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานครตามแนวคิดทักษะของคนในสังคม 5.0. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 15(2), 171-182.

อรรถพล เสือคำรณ. (2566). การพัฒนาทุนมนุษย์ตามแนวพระพุทธศาสนาเพื่อการพัฒนาองค์กรอย่างยั่งยืน. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 6(2), 217-228.

อัจจิมา เสนานิวาส และ สรัญณี อุเส็นยาง. (2565). แรงจูงใจในการปฏิบัติงานที่ส่งผลต่อความผูกพันของบุคลากร. วารสารสหวิทยาการวิจัยและวิชาการ, 2(1), 29-40.

Andres, D. L. (2020). Engineering Education 5.0: Continuously Evolving Engineering Education. International Journal of Engineering Education, 36(6), 1813-1832.

Andrew, M. & George, N. S. (2022). Quality Higher Education for Sustainable Development: The Transition towards Achieving Agenda 2030 Global Goals. International Journal of Latest Research in Humanities and Social Science, 5(2), 8-21.

Devashree, R. (2023). Smart Education in India. https://www.researchgate.net/publication/368642357

Hilmawan, W. (2021). Indonesian Vocational Hogh School Readiness Toward Society 5.0. Journal of Educational Research and Evaluation, 5(1), 23-32.

Kashdan, T. B., & Ciarrochi, J. V. (2013). Mindfulness, acceptance, and positive psychology: The seven foundations of well-being. New Harbinger Publications.

Senge, P. M. (1990). The fifth discipline: The art and practice of the learning organization. London: Century Press.

Thailand Future Foundation. (2017). Society 5.0: future Japanese society. http://www.thailandff.org/post/society-5-0 (In Thai).

Hamsi, M., Agus, H. U., Mohd, H. Y., Nina, P. S., Khairul, A. J. & Fitra, P. (2023). Development of Inclusive Education Learning Design in the Era of Society 5.0. https://www.researchgate.net/publication/366916502