การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ประวัติศาสตร์สมัยพระเจ้าตากสินมหาราชใน เมืองระแหงบนฐานชุมชน เพื่อสร้างเยาวชนนักสื่อความหมาย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย
คำสำคัญ:
เรียนรู้บนฐานชุมชน; เมืองระแหง; เยาวชนนักสื่อความหมายบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1.เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันของการจัดการเรียนรู้ประวัติศาสตร์สมัยพระเจ้าตากสินมหาราชในเมืองระแหง 2.เพื่อพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ทักษะเยาวชนนักสื่อความหมายประวัติศาสตร์สมัยพระเจ้าตากสินมหาราชในเมืองระแหงบนฐานชุมชน เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลหลักจำนวน 33 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1.แบบสังเกตแบบมีส่วนร่วม 2.แนวคำถามในการสัมภาษณ์เชิงลึก 3.วิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ ใช้วิธีการวิเคราะห์สรุปอุปนัย ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันการจัดการเรียนรู้ประวัติศาสตร์สมัยพระเจ้าตากสินมหาราชจัดการเรียนรู้ด้วยการบรรยาย เล่าเรื่อง เป็นเนื้อหาประวัติศาสตร์กระแสหลัก การแผ่ระบาดไวรัสโคโรนา (โควิด-19) ไม่สามารถลงพื้นที่ได้ การเรียนรู้ประวัติศาสตร์สมัยพระเจ้าตากสินมหาราชในเมืองระแหงบนฐานชุมชน นักเรียนเกิดการเรียนรู้แบบ Active learning เป็นการฝึกกระบวนการทำงานเป็นกลุ่ม การวางแผนเป็นขั้นตอน และพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในคริสต์ศตวรรษที่ 21 นักสื่อความหมายในการวิจัยนี้คือไม่ใช่คนที่แค่พูดอย่างเดียว แต่ต้องนำเสนอผ่านเรื่องราว ผ่านการแสดง ผ่านเพลง ผ่านอาหาร ผ่านภาษาถิ่น แต่ทั้งหมดนี้คือ นำเสนอประวัติศาสตร์ท้องถิ่นเมืองระแหงเกิดการเรียนรู้อย่างแท้จริง
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ. (2544). การสังเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับรูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ: คุรุสภาลาดพร้าว.
กระทรวงวัฒนธรรม. (2558). ปกิณกวัฒนธรรม จังหวัดพิจิตร. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวง วัฒนธรรม.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.กรุงเทพฯ: ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ชุติมา มั่นเหมาะ. (2562). การจัดกิจกรรมเสริมศักยภาพการเรียนรู้ประวัติศาสตร์เมืองเก่าพิจิตรบนฐานชุมชน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยนเรศวร
ทิศนา แขมมณี. (2560). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิดา สาระยา. (2529). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2555). ปรัชญาการศึกษาเบื้องต้น: กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เรณู (เงินดี) วิชาศิลป์. (2562). วันวานที่บ้านตาก. เชียงใหม่: หจก.วนิดาการพิมพ์.
วศิน ปัญญาวุธตระกูล. (2562). ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น วิธีการศึกษาเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณการพิมพ์ 3.
ศรีศักร วัลลิโดม. (2533). พระนครศรีอยุธยาในฐานะราชธานีในศูนย์ศึกษาประวัติศาสตร์อยุธยา. พระนครศรีอยุธยา: ศูนย์ศึกษาประวัติศาสตร์อยุธยา.
_______. (2554). พัฒนาการทางสังคม-วัฒนธรรมไทย. กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ.
ศิริกาญจน์ โกสุมภ์ และดารณี คำวัจนัง. (2546). สอนเด็กให้คิดเป็น. กรุงเทพฯ: ปกรณ์ศิลป์.
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดตาก. (2563). การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมเชื่อมโยงภูมิปัญญาท้องถิ่น. เชียงใหม่: หจก.ไอเดียกรุ๊ป ปริ้นติ้งฯ.
สำราญ แดงประเสริฐ. (2562). เมืองเชียงเงิน. องค์การบริหารส่วนจังหวัดตาก.
_______. (2562). สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชจังหวัดตาก. องค์การบริหารส่วนจังหวัดตาก
อรรถจักร สัตยานุรัก. (2548). ประวัติศาสตร์เพื่อชุมชน ทิศทางการศึกษาใหม่ของการศึกษาประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
อัจฉรา ศรีพันธ์. (2561). การจัดการศึกษาบนฐานชีวิตและการจัดการศึกษาบนฐานชุมชน. กรุงเทพฯ: แดแน็กซ์อินเตอร์คอร์เปอร์เรชั่นจำกัด.

