Strengthening the Competency of Student Development Personnel in Higher Education Institutes
Keywords:
Personnel competency development, Student Development Division, Developing students in the 21st century, Higher education institutions.Abstract
This article aims to present educational guidelines for developing student development personnel in higher education institutions, with an emphasis on enhancing key competencies. Competency is a characteristic of an individual that directly impacts work performance. To develop personnel with the necessary competencies-knowledge, skills, and attitudes—student development must align with the goal of fostering desirable graduate characteristics for the 21st century. The development of personnel competencies in student development departments within higher education institutions requires appropriate knowledge and methods. This involves understanding causal factors and applying a development model based on systematic and rational study. Such a model fosters work behavior that effectively achieves organizational goals. These guidelines are intended to support the development of competencies among student development personnel, enabling them to effectively prepare students for success in the 21st century
References
Bhanthumnavin, D. (2000). Importance of supervisory social support and its implications for HRD in Thailand. Journal of Psychology and Developing Societies, 12(2), 155-156.
Good, C. V. E. (1973). Dictionary of education; prepared under the auspices of Phi Delta Kappa. New York: McGraw-Hill.
Hoyer, W. D. & MacInnis, D. J. (2010). Consumer behavior. Ohio: South-Western cengage learning.
McClelland, D. C. (1985). Human motivation. Chicago: Scott, Foresman.
McClelland, D. C., Atkinson, J. W., Clark, R. A. และLowell, E. L. (1953). The achievement motive. New York: Appleton-Century-Crofts.
Spencer, L. M. & Spencer, S. M. (1993).Competency at work : Model for superior performance.New York : Wiley.
กานต์ อัมพานนท์. (2558). การสร้างเสริมศักยภาพและสมรรถนะของครูในการสอนคิดวิเคราะห์. เพชรบูรณ์: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์.
จันทร์ทา มั่งคำมี. (2562). การพัฒนาสมรรถนะบุคลากรสำนักยุทธศาสตร์ สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด ภายใต้แนวทางการบริหารจัดการภาครัฐแนวใหม่. หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
จิราพร เซ็นหอม. (2562). รูปแบบการพัฒนาเพื่อเสริมสร้างการพึ่งพาตนเองของนักศึกษาการศึกษานอกระบบในกรุงเทพมหานคร. ดุษฎีบัณฑิต ปร.ด., มหาวิทยาลัยพะเยา.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน และคณะ. (2543). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรม: การวิจัยและการพัฒนาบุคคล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ตวงพร รุ่งเรืองศรี. (2563). ความพึงพอใจและความผูกพันต่อสถาบันของนิสิตวิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา. วารสารด้านการบริหารรัฐกิจและการเมือง, ปีที่9 ฉบับที่2. (พฤษภาคม-สิงหาคม 2563),
ปรัชญา เวสารัชช์. (2542). การนำเสนองานที่มีประสิทธิผล. กรุงเทพฯ : โครงการส่งเสริมการบริหารจัดการที่ดีโดยกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่น สำนักงาน ก.พ.
พิพัฒน์ ศรไพบูลย์. (2563). รูปแบบการพัฒนาการทำงานอย่างอุทิศตนของข้าราชการครู สังกัดกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ กศ.ด., มหาวิทยาลัยพะเยา, พะเยา.
พูลพงศ์ สุขสว่าง. 2558. ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้บริบทขององค์กรความผูกพันต่อองค์กรและความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของครูในจังหวัดชายแดนไทยกัมพูชา.วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ 6(2), 136–145 .
ยงยุทธ เกษสาคร. (2546). ภาวะผู้นําและการจูงใจ. กรุงเทพมหานคร: เอสเคบุ๊คเน็ต.
วราภรณ์ ตระกูลสฤษดิ. (2550). การทํางานเป็นทีม. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ส่งเสริมวิชาการ.
วัลลภา เทพหัสดิน ณ อยุธยา. (2544). การพัฒนานิสิตนักศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาอุดมศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหามหาวิทยาลัย.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2557). สมรรถนะสาคัญของผู้บริหารมืออาชีพ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏ สกลนคร, 6(12), 165-183.
ศุภริณี อําภรณ์. (2555 หน้า 3 ). ปัจจัยเชิงสาเหตุด้านการบริหารที่ส่งผลต่อการลาออกจากงานของครูโรงเรียนเอกชน. ดุษฎีบัณฑิต ศ.ด., มหาวิทยาลัยเกษรศาสตร์.
สรายุทธ วรเวก. (2563). รูปแบบบริหารการพัฒนาครูเพื่อสร้างนักเรียนให้เป็นคนดี. ดุษฎีบัณฑิต ปร. ด. มหาวิทยาลัยพะเยา.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). คู่มือประเมินสมรรถนะครู. กรุงเทพมหานคร: สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สํานักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2548). คู่มือสมรรถนะข้าราชการพลเรือนไทย.สํานักงาน ก.พ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พี. เอ. ลีฟวิ่ง จํากัด.
สํานักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและ สังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 พ.ศ. 2565-2569. กรุงเทพมหานคร: พริกหวาน.
สายธาร ทองอร่าม. 2550. ความผูกพันต่อองค์กร : กรณีศึกษา บริษัท เดอะมอลล์ กรุ๊ป จำกัด สาขารามคำแหง. ภาคนิพนธ์คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สำเนาว์ ขจรศิลป์. (2539). มิติใหม่ของกิจการนักศึกษา 1 : พื้นฐานและบริการนักศึกษา. กรุงเทพฯ:มหามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). เข้าใจสมรรถนะอย่างง่าย ๆ ฉบับประชาชน และเข้าใจหลักสูตรฐานสมรรถนะอย่างง่าย ๆ ฉบับครู ผู้บริหาร และบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสาม พ.ศ. ๒๕๖๖ – ๒๕๗๐. กรุงเทพมหานคร: พริกหวาน.
สำนักส่งเสริมและพัฒนาศักยภาพนักศึกษา สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (2562), ยุทธศาสตร์การพัฒนานิสิตนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษา (พ.ศ. 2560 - 2564).
สิริพร บุญพา. (2562). รูปแบบการบริหารการพัฒนาเพื่อเสริมสร้างความพอเพียงของนักเรียน มัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียน สังกัดกรุงเทพมหานคร. ดุษฎีบัณฑิต ปร. ด., มหาวิทยาลัย พะเยา.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Buddhist Education and Research (Online)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
