กิจกรรมการเรียนรู้เรื่อง อริยสัจ 4 โดยใช้ประสบการณ์เป็นฐานเพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงเหตุผล ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนกลุ่มเครือข่ายรามคำแหง จังหวัดสุโขทัย
คำสำคัญ:
กิจกรรมการเรียนรู้, การเรียนรู้อริยสัจ 4, ทักษะการคิดเชิงเหตุผลบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ โดยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาของการจัดการเรียนรู้ เรื่อง อริยสัจ 4 ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนกลุ่มเครือข่ายรามคำแหง จังหวัดสุโขทัย 2) เพื่อพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ โดยใช้ประสบการณ์เป็นฐาน เรื่อง อริยสัจ 4 เพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงเหตุผล ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มีกลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลัก คือ กลุ่มผู้สอนในโรงเรียนกลุ่มเครือข่ายรามคำแหง จังหวัดสุโขทัย จำนวน 8 คน และ กลุ่มผู้เรียนจำนวน 74 คน โดยมีขอบเขตพื้นที่การวิจัย คือ โรงเรียนบ้านเมืองเก่า “ศรีอินทราทิตย์” อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย ตามวิธีดำเนินการวิจัย ได้มาจากการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ของโรงเรียนบ้านเมืองเก่า “ศรีอินทราทิตย์” เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาวิจัย ได้แก่ 1) คู่มือการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ เรื่องอริยสัจ 4 เพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงเหตุผล ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 2) แนวคําถามในการสัมภาษณ์เชิงลึก โดยใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ผลการวิจัยพบว่า สภาพปัจจุบันและปัญหาในการเรียนรู้ เพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงเหตุผลของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ของโรงเรียนกลุ่มเครือข่ายรามคำแหง จังหวัดสุโขทัย ทั้ง 4 ด้าน ของกลุ่มผู้ให้ข้อมูล ทั้ง 2 กลุ่ม มีความคิดเห็นสอดคล้องกันว่ากระบวนการจัดกิจกรมการเรียนรู้ของครูผู้สอนในปัจจุบันที่ใช้วิธีการจัดการเรียนการสอนในรายวิชาพระพุทธศาสนายังไม่สอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียน และขาดการสอดแทรกทักษะการคิดเชิงเหตุผล ทำให้ผู้เรียนขาดองค์ความรู้เรื่องหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา จนไม่สามารถอธิบายและนำไปปปฏิบัติตนในชีวิตประจำวันได้ อีกทั้งครูผู้สอนขาดองค์ความรู้ในการพัฒนาสื่อการสอน และไม่มีการสอดแทรกทักษะการคิดเชิงเหตุผล ส่งผลให้ผู้เรียนขาดแรงจูงใจและไม่สามารถเชื่อมโยงหลักธรรมกับชีวิตประจำวันได้ ผู้วิจัยจึงนําผลการศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาของการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงเหตุผล มาพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้เรื่องอริยสัจ 4 เพื่อพัฒนาทักษะการคิดเชิงเหตุผล ของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ทำให้ผู้เรียนสามารถเรียนรู้ผ่านการปฏิบัติจริงเชื่อมโยงหลักอริยสัจ 4 กับสถานการณ์จริง เสริมสร้างทักษะการคิดวิเคราะห์ปัญหาและหาแนวทางแก้ไขอย่างมีเหตุผล อีกทั้งยังช่วยเสริมสร้างคุณลักษณะของการเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี ตามมาตรฐานการเรียนรู้ของรายวิชาพระพุทธศาสนาได้อย่างเหมาะสม
เอกสารอ้างอิง
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม. (2551). จริยธรรมสำหรับเด็กและเยาวชน. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การทำงานสำหรับนักศึกษา สาขาวิชาศิลปะศาสตร์ในสถาบันราชภัฏ.
กิ่งแก้ว อารีรักษณ์ และคณะ. (2549). การจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบหลากหลาย: องค์ความรู้จากการวิจัยและพัฒนาเพื่อปฏิรูปการเรียนรู้ทั้งโรงเรียน. กรุงเทพฯ: เกรทเอ็ดดูเคชั่น จำกัด.
ทิศนา แขมมณี. (2551). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลัดดา ศิลาน้อย และคณะ. (2544). แนวทางการจัดการเรียนรู้ที่ส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สมพงษ์ จิตระดับ. (2530). การเรียนรู้ผ่านประสบการณ์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Wittrock, M. C. (1990). Generative processes of comprehension. Educational Psychologist, 24(4), 345–376.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
หมวดหมู่
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Journal of Buddhist Education and Research (Online)

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.

