การศึกษาผลการใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกายของกลุ่มแม่บ้าน “สวยสุขภาพดี”บ้านหนองกอย ตำบลแดงใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น โดยใช้การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติแบบ Devies

ผู้แต่ง

  • ทรงสิทธิ์ เมืองสนธิ์ คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น, ประเทศไทย
  • ศิริพงษ์ เพียศิริ คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น, ประเทศไทย

คำสำคัญ:

การศึกษาผลการใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกาย, “สวยสุขภาพดี”, การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติ; Devies

บทคัดย่อ

 การศึกษาผลการใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกายของกลุ่มแม่บ้าน “สวยสุขภาพดี”บ้านหนองกอย ตำบลแดงใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น โดยใช้การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติแบบ Devies มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาผลการใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกายของกลุ่มแม่บ้าน “สวยสุขภาพ”บ้านหนองกอย ตำบลแดงใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น โดยใช้การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติแบบ Devies (2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของกลุ่มแม่บ้านหนองกอย ตำบลแดงใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น จำนวน 10 คน ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive  Sampling)  เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาได้แก่ (1) แผนการจัดกิจกรรมการใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกาย จำนวน 6 แผน แผนละ 2 ชั่วโมง รวม 12 ชั่วโมง (2) ชุดสื่อวิดีทัศน์ประกอบการเรียนรู้ (3) เอกสารประกอบการเรียนรู้ (4) แบบสอบถามความพึงพอใจ จำนวน 3 ด้าน 12 ข้อ (5) แบบวัดทักษะการออกกำลังกายด้วยท่านาฏศิลป์ จำนวน 10 ข้อ ข้อ รูปแบบที่ใช้ในการศึกษาเป็นการศึกษาแบบเชิงทดลอง คือเป็นกลุ่มทดลองกลุ่มเดียววัดหลังการทดลอง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการทางสถิติ โดยหาค่าเฉลี่ย (x̄) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ร้อยละ ผลการศึกษา พบว่า 1. ผลการใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกายของกลุ่มแม่บ้าน “สวยสุขภาพ”บ้านหนองกอย ตำบลแดงใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น โดยใช้การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติแบบ Devies จำนวน 10 คน พบว่า ผู้เรียนใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกายอยู่ในระดับมากที่สุด โดยรวมเฉลี่ย (x̄) เท่ากับ 4.32  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เท่ากับ 0.76 2. ผลการศึกษาความพึงพอใจ ของกลุ่มแม่บ้านหนองกอย ตำบลแดงใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น จำนวน 10 คน ที่ใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกายโดยใช้การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติแบบ Devies พบว่า ผู้เรียนเรียนมีความพึงพอใจต่อท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกายโดยใช้การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติแบบ Devies อยู่ในระดับมากที่สุด โดยรวมเฉลี่ย (x̄) 4.59  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เท่ากับ 0.64

เอกสารอ้างอิง

กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2556). คู่มือแบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายสำหรับผู้สูงอายุ อายุ 60–89 ปี (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเคแมส.

ณัฐริกานต์ ศักดิ์สนิท, & สุรสา โค้งประเสริฐ. (2564). ผลของการฝึกรำไทยร่วมกับการใส่น้ำหนักที่ข้อเท้าที่มีต่อความสามารถในการเดินและการทรงตัวในผู้สูงอายุ. คณะวิทยาศาสตร์การกีฬา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปกรณ์ วะศินรัตน์. (2564). การออกกำลังกายในผู้สูงอายุ. โรงพยาบาลเปาโล. https://www.paolohospital.com/th-TH/phahol/Article/Details/%E0%B8%9A%E0

ประพันธ์ ล้ำนาค, & ชุลีรัตน์ ล้ำนาค. (2565). การพัฒนาทักษะการออกกำลังกายด้วยท่านาฏศิลป์ไทย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2564 โรงเรียนมัธยมสาธิตวัดพระศรีมหาธาตุ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร. วารสารสหวิทยาการวิจัยและนวัตกรรมการศึกษา, 1(1), 29–42.

พรรณทิพ แสงสว่าง, โรจนี จิตนาวัฒน์, & กนกพร สุคำวัง. (2559). ผลของการออกกำลังกายแบบก้าวตามตารางต่อสมรรถภาพทางกายในผู้สูงอายุ. วารสารสหวิทยาการวิจัยและนวัตกรรมการศึกษา, 1(1).

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุ. (2555). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2554. กรุงเทพฯ: พงษ์พาณิชย์เจริญผล.

วัชรพลประสิทธิ์ ก้อนแก้ว. (2557). พฤติกรรมสุขภาพผู้สูงอายุที่อาศัยในเขตเทศบาลตำบลคลองตำหรุ อำเภอเมืองชลบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.

วิไล ตาปะสี, ประไพวรรณ ด่านประดิษฐ์, & สีนวล รัตนวิจิตร. (2560). รูปแบบการจัดบริการการดูแลสุขภาพผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนตำบลวังตะกู จังหวัดนครปฐม. วารสารเกื้อการุณย์, 24(1), 42–54.

วีระวัฒน์ แซ่จิว. (2559). กิจกรรมทางกายและสมรรถภาพทางกายของผู้สูงอายุที่ออกกำลังกายในจังหวัดชลบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา.

สามิตรา กลีบบุบผา. (2564). ศูนย์สร้างเสริมสุขภาพ. https://www.phyathai.com/th/article/3558

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2561). ผลสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย 2560. https://gnews.apps.go.th/news?news=22878

สุปราณี หมื่นยา. (2560). การออกกำลังกายของผู้สูงอายุ: ประยุกต์ใช้ทฤษฎีสมรรถนะแห่งตน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี อุตรดิตถ์.

อัญชลี จุมพฎจามีกร. (2564). อยู่อย่างไรให้เป็นสุขในวัยสูงอายุ. https://www.rama.mahidol.ac.th/ramamental/generalknowledge/general/06162014-1444

อัญญา ปลดเปลื้อง, อัญชลี ศรีจันทร์, & สัญญา แก้วประพาฬ. (2560). การศึกษาวิถีชีวิตของผู้สูงอายุ: การศึกษาแบบเรื่องเล่า. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 91–104.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-07-01

รูปแบบการอ้างอิง

เมืองสนธิ์ ท., & เพียศิริ ศ. (2025). การศึกษาผลการใช้ท่านาฎศิลป์ในการออกกำลังกายของกลุ่มแม่บ้าน “สวยสุขภาพดี”บ้านหนองกอย ตำบลแดงใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น โดยใช้การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติแบบ Devies. Journal of Buddhist Education and Research (JBER), 11(3), 117–128. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jber/article/view/283533