ผลการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติ ประกอบแบบฝึกทักษะวิชาฟุตบอล หน่วย การส่งลูกบอลด้วยข้างเท้าด้านในของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5
คำสำคัญ:
การจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติ, แบบฝึกทักษะวิชาฟุตบอล, การส่งลูกบอลด้วยข้างเท้าด้านในบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) หาประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้โดยการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติ ประกอบแบบฝึกทักษะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน และ 3) ศึกษาความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลบ้านเหนือเขมราฐ ได้มาโดยการสุ่มแบบกลุ่ม (Cluster Random Sampling) จำนวน 1 ห้องเรียน จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้ประกอบแบบฝึกทักษะ 5 แผน 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน 3) แบบประเมินทักษะปฏิบัติและ 4) แบบสอบถามความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน และการทดสอบแบบ t-test Dependent Samples ผลการวิจัย พบว่า 1) ประสิทธิภาพของการจัดการเรียนรู้ทักษะปฏิบัติ ประกอบแผนแบบฝึกทักษะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 เท่ากับ 82/88.35 เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนประถมศึกษาปีที่ 5 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ความพึงพอใจต่อการจัดการเรียนรู้ของนักเรียนโดยรวมอยู่ในระดับมาก
Downloads
เอกสารอ้างอิง
นนชัย ศานติบุตร. (2550). ยุทธศาสตร์การพัฒนาการกีฬาแหงชาติ(พ.ศ. 2550-2554). โรงพิมพองค์การค้าของ สกสศ.
ขจรเกียรติ ขนชิตและสมชาย ประเสริฐศิริพันธ์. (2565). “รูปแบบการจัดการแข่งขันฟุตบอลนักเรียนในประเทศไทย”. วารสารพลศึกษา, 48(1): 240.
การท่องเที่ยวและกีฬา กระทรวง. (2553). แผนยุทธศาสตร์สร้างกีฬาไทยสู่ความเป็นเลิศ (พ.ศ.2553-2559). กรุงเทพฯ : กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
มงคล แฝงสาเคน. (2545). การฝึกฟุตบอล. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
ฟอง เกิดแก้ว. (2520). การพลศึกษา .กรุงเทพฯ:วัฒนาพานิช.
รัฐพงศ์ บุญญานุวัตร. (2542). กีฬาฟุตบอล. กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ 1999 จำกัด.
วีระยุทธ สวัสดี. (2553). “รูปแบบการฝึกทักษะฟุตบอล”. วารสารวิชาการ อุตสาหกรรมศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 4(1) : 127-133.
ธนวรรณพร ศรีเมือง. (2565). “ผลการฝึกความแม่นยำที่มีต่อการส่งลูกฟุตบอลด้วยข้างเท้าด้านในและการส่ง ลูกฟุตบอลด้วยหลังเท้าของนักกีฬาฟุตบอลชาย มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม”. วารสารครุศาสตร์, 19(2): 23.
วรชัย ศรีธรและธีรศักดิ์ อินทรมาตย์. (2566). “ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถการคิดสร้างสรรค์ ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบใช้โครงงานเป็นฐาน”. วารสาร“ศึกษาศาสตร์ มมร”คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. 11(1): 192.
บุญโต ศรีจันทร์. (2565). “การพัฒนาทักษะกีฬาฟุตบอลและความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนประถมศึกษาโดยใช้การเรียนรู้โดยสมองเป็นฐาน”. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 14(3): 201-212.
วีระศักดิ์ ศรีสมุทรและคณะ (2557). “การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาพลศึกษา เรื่องทักษะพื้นฐานกีฬาฟุตบอล และการควบคุมอารมณ์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6ระหว่างการจัดการเรียนรู้ แบบกลุ่มร่วมมือเทคนิค JIGSAW กับการจัดการเรียนรู้แบบปกติ”. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 4(3) : 114.
Davies, I. K. (1971). The Management of Learning. London : McGraw-Hill. 50-56
Harrow, A. A. (1972). Taxonomy of the Psychomotor Domain : A Guide for DevelopingBehavioral Objectives. New York : Longman. 96-99
Simpson e.j. (1972). The classification of educational objectives in the psychomotorShelly. M.W. 1975Responding to social shange.sensylvania : dowdenHutchison. https://webportal.bangkok.go.th/upload/user/00000116/4-techno/article/1-academic/32.pdf
