ผลของการใช้กิจกรรมพลศึกษาโดยใช้การละเล่นพื้นบ้านไทยต่อทักษะทางสังคมของนักเรียนระดับประถมศึกษา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบผลของการใช้กิจกรรมพลศึกษาโดยใช้การละเล่นพื้นบ้านไทยต่อทักษะทางสังคมของนักเรียนระดับประถมศึกษาตอนต้นระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษา โรงเรียนมหฤทัยคริสเตียนที่เรียนวิชาพลศึกษา (การละเล่นพื้นบ้าน) แบ่งเป็นกลุ่มควบคุม 16 คน และกลุ่มทดลอง 16 คน ได้มาโดยกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้เกณฑ์ร้อยละ เครื่องมือที่ใช้ในการดำเนินการทดลอง คือ แผนการจัดกิจกรรมการละเล่นพื้นบ้านที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น จำนวน 8 แผน ระยะเวลา 8 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 วัน  โดยมีค่าความสอดคล้อง เท่ากับ 0.87 เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบวัดทักษะทางสังคม โดยมีค่าความสอดคล้อง เท่ากับ 0.97 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ร้อยละ Dependent sample t-test เพื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของคะแนนทักษะทางสังคมก่อนและหลังการทดลองของกลุ่มทดลองและเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของคะแนนทักษะทางสังคมก่อนและหลังการทดลองของกลุ่มควบคุม Independent sample t-test เพื่อเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของคะแนนทักษะทางสังคมระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการทดลอง พบว่า ข้อมูลกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 32 คน มีอายุเฉลี่ย 6-12 ปี โดยแบ่งเป็นกลุ่มควบคุมแบ่งเป็นเพศชาย 6 คน (ร้อยละ 37.5) และเพศหญิง 10 คน (ร้อยละ 62.5)  และกลุ่มควบคุม แบ่งเป็นเพศชาย 6 คน (ร้อยละ 37.5) และเพศหญิง 10 คน ค่าเฉลี่ยทักษะทางสังคมระหว่างกลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลอง แตกแต่งกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ในด้านการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ด้านทักษะในการสื่อสาร ด้านการให้ความร่วมมือ และการเป็นผู้นำผู้ตามที่ดี ในทางตรงกันข้าม พบว่า ด้านการแก้ไขปัญหาแตกแต่งกันอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ